het is treurig .
Na 10 maanden weggeweest te zijn ben ik weer hier .
In de tijd dat ik weg ben geweest is er ontzettend veel gebeurd . Ik heb tekenen als hobby weer opgepakt , ben gestopt met snijden en ik ben langzamerhand over mijn depressie heen gekomen . Dat ging echter niet zonder tegenslag, ik ben namelijk blijven zitten in 4 vwo . Maar eerlijk gezegd , dat was een belangrijke stap richting beter worden , ik heb nu namelijk de tijd en ruimte om na te denken over wat ik later wil , dit jaar is toch alleen maar herhaling van wat ik al ooit geleerd heb .
Maar , toch ben ik weer hier .
Mijn depressie heeft namelijk plaats gemaakt voor een ongelooflijk veel zelfhaat . Iedereen vind wel iets niet leuk aan zichzelf , en ik weet zeker dat meerdere mensen op dit forum hier ook aan lijden , maar mijn haat is dodelijk .
Ipv mijn depressie heb ik nu "anxiety" dat ervoor zorgt dat ik niet meer normaal kan functioneren . Ik ben constant zo boos op mezelf dat ik nooit genoeg ben , en wat ik in de spiegel zie verafschuw ik . Ik ben altijd al een pessimist geweest , ik durf nu eenmaal niet positief te denken .
Want elke keer als er een klein positief iets gebeurt , volgt er gelijk iets negatief .
Bijvoorbeeld , ik heb een 7 gehaald voor mijn wiskunde toets en diezelfde avond nog escaleert een gevecht tussen mij en mijn ouders waardoor mijn vader nu op de spoedeisende hulp ligt . hij heeft een jaar geleden twee hartinfarcten gehad en omdat ik hem zo veel stress bezorg is zijn hart er nu nog slechter aan toe . Ik heb dus bijna mijn eigen vader vermoord met de stress die ik hem bezorg .
een ander voorbeeld : ik heb een stressloos weekend gehad waarin ik weer kon tekenen en mijn zaken op orde kon krijgen , en voor je het weet richt ik zoveel mentale pijn aan bij iemand waar ik van ontzettend veel om geef waardoor diegene nu al het contact heeft verbroken , ik zal diegene nooit meer terug zien of mee kunnen praten en ik ben weer eenzaam .
Verder heb ik nog last van verlatingsangst , heftige stemminsgwisselingen en oncontroleerbare woedeaanvallen waardoor ik mijzelf en anderen al meerdere keren fysiek heb verwond .
Ik ben diep ongelukkig , ik heb nergens voor te leven . Ik doe mensen pijn en buit hun gevoelens uit totdat ze zich net zo leeg voelen als ik . Ik zal mezelf nooit vergeven en de zelfhaat groeit alleen maar . Ik ben het meest egoïstische persoon dat ik ken , ik verdien helemaal niets .
Dat was weer genoeg pessimisne voor vandaag , als dit tot het einde hebt gelezen dan bravo en applaus , dat laat zien dat je in tegenstelling tot mij een goed persoon bent met doorzettingsvermogen 👏
nog een fijne dag / nacht gewenst
als je je ooit klote voelt over jezelf bedenk dan dat er veel ergere mensen met kut persoonlijkheden bestaan; een daarvan ben ik
ik doe iedereen om me heen pijn
A
A
Hoi
Op het einde van je topic noem je iemand die het hele topic heeft doorgelezen een doorzetter. Ik hoop dat jij jezelf ook als een doorzetter ziet, aangezien je gestopt bent met snijden, over je depressie heen bent gekomen, en een oude hobby weer hebt opgepakt.
Er zijn andere dingen je pad op gekomen, bv. zelfhaat. Wat vervelend dat je daarmee zit 😐 Mag ik vragen hoe je over je depressie heen bent gekomen? Heb je een manier van omgaan met zware gevoelens? Misschien kan je daar eens over nadenken, en bekijken of je een positief coping-mechanisme vindt voor de zelfhaat.
Heb je iemand in gedachten waar je je goed bij voelt? Een leraar, familielid, of vriend(in)? Vaak lucht het op om je gedachten met iemand te delen. Een anoniem gesprek met de KinderTelefoon kan ook helpen.
Aangezien je met heftige gedachten zit, en nu en dan woedeaanvallen krijgt, lijkt het me nuttig om eens te bekijken of je geholpen zou kunnen zijn met professionele hulp. Hiervoor kan je terecht bij de huisarts of op school. Zou je dat zien zitten?
Groetjes
Kenshin
Op het einde van je topic noem je iemand die het hele topic heeft doorgelezen een doorzetter. Ik hoop dat jij jezelf ook als een doorzetter ziet, aangezien je gestopt bent met snijden, over je depressie heen bent gekomen, en een oude hobby weer hebt opgepakt.
Er zijn andere dingen je pad op gekomen, bv. zelfhaat. Wat vervelend dat je daarmee zit 😐 Mag ik vragen hoe je over je depressie heen bent gekomen? Heb je een manier van omgaan met zware gevoelens? Misschien kan je daar eens over nadenken, en bekijken of je een positief coping-mechanisme vindt voor de zelfhaat.
Heb je iemand in gedachten waar je je goed bij voelt? Een leraar, familielid, of vriend(in)? Vaak lucht het op om je gedachten met iemand te delen. Een anoniem gesprek met de KinderTelefoon kan ook helpen.
Aangezien je met heftige gedachten zit, en nu en dan woedeaanvallen krijgt, lijkt het me nuttig om eens te bekijken of je geholpen zou kunnen zijn met professionele hulp. Hiervoor kan je terecht bij de huisarts of op school. Zou je dat zien zitten?
Groetjes
Kenshin
A
hoi
bedankt voor je reactie, ik waardeer het.
Ik mezelf echter niet als een doorzetter. Mijn depressie is eigenlijk vanzelf geleidelijk minder geworden, ik heb er niks voor gedaan. Je vraagt je af hoe ik om ga met zware gevoelens, en dat is redelijk simpel te beantwoorden: ik begraaf ze. Het is nu eenmaal mijn zelfverdedigingmechanisme dat zodra ik iets traumatisch mee maak, ik de emoties daaraan gekoppeld zo diep mogelijk verstop om zo de pijn dus nooit meer te hoeven voelen.
Het is zeker niet de beste manier, dat weet ik heel goed. En soms gaat het fout, de emoties komen dan keihard weer naar boven en ik kom in een trans van enorm heftige emoties, hyperventilatie en geschreeuw waar ik op dat moment niet uit kan komen. Soms ben ik echt bang voor mezelf en hoe ik dit soort dingen niet in bedwang kan houden.
zoals ik al zei, mijn depressie heeft plaats gemaakt voor allerlei andere dingen. Oftewel, ipv niks meer te voelen ervaar ik alles nu 1682 keer intenser. Ik heb geen controle meer, en daar ben ik bang voor.
Mijn zelfhaat zal nooit weggaan, ik ken mezelf goed genoeg om die verwachting als feit waar te nemen.
Verder krijg ik al professionele hulp, maar daar heb ik geen vertrouwen in. Ik ben simpelweg te sceptisch om ook maar iets aan te nemen van wat mijn psycholoog zegt.
En ja, anoniem je hart luchten helpt inderdaad, vandaar ook dat ik op dit forum zit en nu een reactie aan je terug schrijf, of je deze nu ooit nog gaat lezen of niet.
Verder heb ik niemand. Iedereen om me heen is dood, geeft geen fuck om me, of wil ik niet belasten met mijn problemen.
In mijn geval is eenzaamheid een doorzetter, ironisch toch?
bedankt voor je reactie, ik waardeer het.
Ik mezelf echter niet als een doorzetter. Mijn depressie is eigenlijk vanzelf geleidelijk minder geworden, ik heb er niks voor gedaan. Je vraagt je af hoe ik om ga met zware gevoelens, en dat is redelijk simpel te beantwoorden: ik begraaf ze. Het is nu eenmaal mijn zelfverdedigingmechanisme dat zodra ik iets traumatisch mee maak, ik de emoties daaraan gekoppeld zo diep mogelijk verstop om zo de pijn dus nooit meer te hoeven voelen.
Het is zeker niet de beste manier, dat weet ik heel goed. En soms gaat het fout, de emoties komen dan keihard weer naar boven en ik kom in een trans van enorm heftige emoties, hyperventilatie en geschreeuw waar ik op dat moment niet uit kan komen. Soms ben ik echt bang voor mezelf en hoe ik dit soort dingen niet in bedwang kan houden.
zoals ik al zei, mijn depressie heeft plaats gemaakt voor allerlei andere dingen. Oftewel, ipv niks meer te voelen ervaar ik alles nu 1682 keer intenser. Ik heb geen controle meer, en daar ben ik bang voor.
Mijn zelfhaat zal nooit weggaan, ik ken mezelf goed genoeg om die verwachting als feit waar te nemen.
Verder krijg ik al professionele hulp, maar daar heb ik geen vertrouwen in. Ik ben simpelweg te sceptisch om ook maar iets aan te nemen van wat mijn psycholoog zegt.
En ja, anoniem je hart luchten helpt inderdaad, vandaar ook dat ik op dit forum zit en nu een reactie aan je terug schrijf, of je deze nu ooit nog gaat lezen of niet.
Verder heb ik niemand. Iedereen om me heen is dood, geeft geen fuck om me, of wil ik niet belasten met mijn problemen.
In mijn geval is eenzaamheid een doorzetter, ironisch toch?
A
Ook als je depressie spontaan minder werd, vergt het kracht om hiermee om te gaan. Leven met een depressie, waaronder het moeten vervullen van taken zoals werk en school, kan erg zwaar zijn. Daarom mag je jezelf, ook als je niet actief aan je depressie gewerkt hebt, een doorzetter noemen.
Vroeger begroef ik m'n gevoelens ook. Mijn ervaring was dat ze vroeg of laat weer naar boven kwamen gekropen, dus ging ik op zoek naar een andere manier. Tegenwoordig probeer ik gevoelens niet meer uit de weg te gaan, maar observeer ik ze. Ik bekijk ze als ze langskomen, en laat ze wegglijden als ze daar klaar voor zijn. Weliswaar duurt het even voordat je de kunde van dat observeren en loslaten te pakken hebt.
Sommige mensen lijken spontaan van zichzelf te houden, terwijl anderen het daar een stuk lastiger mee hebben. Weet je psycholoog van je zelfhaat?
Naar hé, als mensen waar we ons aan hechten overlijden? Anderen willen we dan weer niet opzadelen met waar we mee zitten, hoewel ze waarschijnlijk bereid zouden zijn om te luisteren.
Fijn dat je nu en dan anoniem je gevoelens uit. Op het forum kan je altijd terecht.
Gr. Kenshin
Vroeger begroef ik m'n gevoelens ook. Mijn ervaring was dat ze vroeg of laat weer naar boven kwamen gekropen, dus ging ik op zoek naar een andere manier. Tegenwoordig probeer ik gevoelens niet meer uit de weg te gaan, maar observeer ik ze. Ik bekijk ze als ze langskomen, en laat ze wegglijden als ze daar klaar voor zijn. Weliswaar duurt het even voordat je de kunde van dat observeren en loslaten te pakken hebt.
Sommige mensen lijken spontaan van zichzelf te houden, terwijl anderen het daar een stuk lastiger mee hebben. Weet je psycholoog van je zelfhaat?
Naar hé, als mensen waar we ons aan hechten overlijden? Anderen willen we dan weer niet opzadelen met waar we mee zitten, hoewel ze waarschijnlijk bereid zouden zijn om te luisteren.
Fijn dat je nu en dan anoniem je gevoelens uit. Op het forum kan je altijd terecht.
Gr. Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
