Ik ben er klaar mee...

  • 20 February 2018
  • 5 reacties
  • 164 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi allemaal

(Misschien zullen jullie niet alles begrijpen wat er in dit bericht staat, maar ik heb eerder een topic gemaakt over snijden, depressief zijn en zelfmoord plegen. Dit is de link: https://forum.kindertelefoon.nl/emotionele-problemen-en-gevoelens-29/zelfmoord-plegen-31378. Ik heb ook nog een topic gemaakt over of ik een slechte vriendin heb.)

Ik praat nu al met zoveel mensen, maar het wordt alleen maar erger.
Ik heb een keertje alles opgeschreven wat er in mijn hoofd omging en toen was dit eruit gekomen (het lijkt misschien veel maar dat valt wel mee en ja ik weet dat er geen punten of wat dan ook bij staan maar ik moest gewoon even iets schrijven en daar lette ik ook niet op):
Ik ben er klaar mee
Niemand begrijpt me
Het was niet mijn keuze om depressief te zijn en ik ben er niet blij mee
Ik doe mijn best
De gesprekken helpen niet, maar maken het erger
Er is maar 1 iemand waarvoor ik zou willen leven en zij woont in f*cking N..... (voor de duidelijkheid; we wonen nu heel ver van elkaar)
Alles is van me afgepakt en dat ik me niet snijd betekent niet dat het beter gaat en voor mijn gevoel snijd ik mezelf nog steeds
De enige reden dat ik me nu niet snijd is omdat ik bang ben dat mensen erachter gaan komen
De enige reden dat ik nog geen zelfmoord heb gepleegd is omdat ik een watje ben, net als A (een vriendin) al zei
De enige redenen waarom ik nog steeds boos ben op A is omdat sorry zeggen niet helpt en de ruzie niet eens is afgesloten doordat alles op haar manier moet
Een van de redenen waarom ik zou willen stoppen met volleybal is omdat iedereen daar mijn littekens kan zien
Ik ben er klaar mee
Klaar met alles
Niks kan me meer schelen
Als ik dood ben is het toch geen probleem meer
En dan zijn andere mensen van mij af, want ik ben toch alleen maar een last
Ik zoek voor redenen om mezelf te snijden aangezien niemand me nu begrijpt en iemand zelfs zei dat ik het leuk vond en niet wil dat het beter gaat
En nu kan er wel gezegd worden dat ik dingen verkeerd opvat, maar dit is iets wat letterlijk recht in mijn gezicht werd gezegd door de f*cking counselor.
De volgende keer dat de telefoon gaat in de klas kom ik gewoon niet (voor de duidelijkheid; als de telefoon in de klas gaat is het dus meestal de counselor die dan belt en dan moet ik naar het kantoor komen voor een gesprek)
En filosofie is ook allemaal bullshit.
Kan je het gevoel geluk in eigen handen hebben? Tuurlijk was ik weer de enige die een andere “mening” had, aangezien ik de enige was die hier verstand van had, en dat is geen mening waar je over kan discussiëren het is gewoon een feit dat je dat gevoel niet zelf in je handen hebt; dat je niet zelf kan bepalen of je gelukkig bent of niet. Maar zelfs M (een andere vriendin) sprak me tegen, maar zij wist waar ik doorheen ging en ze zou ook moeten weten dat ik gelijk had. Of ze probeert hiermee te zeggen dat ze hetzelfde over mij denkt als de counselor.
En sorry hoor maar die gesprekken bij het psycholoog-dinges zijn ook allemaal bullshit
Wat zou je zelf willen dat er veranderde? Wat denk je dat een oplossing is om je beter te voelen? Ja nou denken ze soms echt dat ik daar een antwoord op kan geven? Als ik een oplossing zou weten, zou ik nooit naar hen toe zijn gegaan. De enige oplossing die ik kan bedenken is zelfmoord, maar dat willen ze weer niet horen.

Nou, sommige dingen klinken misschien bot, ik heb punten aan het einde van een zin helemaal geskipt en ik scheld ook, maar dit is dus letterlijk wat er in mijn hoofd omgaat.
Ik schold nooit, totdat het opeens slechter met me ging.
Eerst kon ik nog huilen, maar dat lukt nu ook al niet meer.
Ik ben gewoon ten einde raad.
Het enige advies dat mensen aan mij kunnen geven is met andere mensen erover praten. Nou guess what: Ik heb met mijn vriendinnen, mijn ouders, de counselor, mijn mentor, mijn persoonlijke coach, de assistent van de huisarts, de huisarts, een psycholoog, de depressielijn en de kindertelefoon hierover gepraat en al met al worden dingen alleen maar erger.
Niemand begrijpt me en ik ben er klaar mee. Klaar met doen alsof er niks aan de hand is. Klaar met mensen die vinden dat ik overdrijf en die mij niet begrijpen. Klaar met al die stress.
Klaar met voelen.

~ meisje zonder stem

5 reacties

Hey,
Ik weet dat ik je niet kan helpen. En ik weet dat zeggen dat je moet praten geen zin heeft. En ik weet dat als ik ga zeggen dat zelfmoord niks oplost geen zin heeft, want zelf denk ik er precies zo over. Al die mensen die zeggen dat je moet 'praten' en dan allerlei vragen stellen waar je toch niet op kan antwoorden en doen alsof ze begripvol zijn maar terwijl je weet dat het toch niet helpt. Ik snap je.
Maar zelfmoord is echt geen oplossing. Je weet nooit wat er na je dood gebeurt, ookal geloof je ergens in. Sorry voor mensen die strikt ergens in geloven maar voor mij is de dood toch echt iets heel vreemds. Niemand weet wat er gebeurt, misachien keer je wel terug naar aarde met precies hetzelfde probleem, weet ik veel.
En laat je geen watje noemen. Want dat ben je absoluut niet. Je bent ontzettend sterk, voor het geval dat je dat nog niet doorhad. Dat je zo lang hebt volgehouden. Niemand weet hoe zwaar dit is.
En pleeg alsjeblieft geen zelfmoord. Doe het dan op zijn minst voor alle mensen die zich schuldig voelen omdat ze niks voor je hebben kunnen betekenen, voor voor mij. Ik weet dat je me niet kent maar zelfs ik wil niet dat je dood gaat. En als zelfs als mij het wat boeit, een meisje die je via een forum 1 berichtje heeft gestuurd dan ben ik absoluut jiet de enige. Sorry dat ik geen oplossing kan bedenken. Maa rik wou hier toch graag op antwoorden
Hou vol,
Een hele dikke knuffel
Air
Hey
Super dat je dit zo hebt opgeschreven. Misschien dat dat (ook al is het maar voor kort) ook een klein beetje helpt.
Laat deze brief lezen aan al die mensen met wie je praat en probeer trots te zijn op je zelf dat je dit hebt opgeschreven.
Super! Dat meen ik echt
Jonah

Reageer