Idk
A
He ik zit best wel met iets,ik voel me nii goed ik denk dat k depressief achtig ben, dat kan k nii weten want k heb geen test gedaan maar zelf denk k van wel, k heb me al een aantal x gesneden k weet niet waarom ik het doe maar het voelt dan gewoon beter ofz k weet nii, k wil t wel tegen me mentor zeggen maar hoe ik bdl ik ga niet zeggen zovan: ik voel me niet goed enz en k heb me ook al gesneden. Het lukt me echt niet om dat zo te zeggen, k kan dat niet makkelijk zeggen k weet nii wrm ik kan me gevoelens niet makkelijk uiten dus k weet het niet meer hoe ik het moet laten zien of zeggen
A
Hoi,
Je weet niet waarom je het niet zo tegen je mentor zou zeggen. Ik ook niet, ik vind het namelijk best goed klinken! Je hoeft het ook niet per se in persoon te zeggen, je kunt je mentor ook een mailtje sturen dat dit speelt. Waarschijnlijk volgt er dan wel een gesprek, maar dan hoef je dat in ieder geval niet te vertellen.
Ik vind het knap van je dat je wel de stap wilt zetten om het tegen iemand te vertellen. Waarom wil je dit tegen je mentor vertellen en niet bijvoorbeeld tegen je ouders (ik weet niet of dat zo is, maar je noemt wel je mentor en niet je ouders...)? Ik denk namelijk dat je sneller en betere hulp kunt krijgen als je het je ouders vertelt. Dan kunnen jullie samen naar de huisarts en dan kan je eventueel doorverwezen worden.
Dit hoeft natuurlijk niet als je niet wilt dat je ouders het weten. Dan is je mentor zeker een geschikt alternatief!
Denk je dat je kunt stoppen met het snijden? Het is nu nog 'onschuldig', maar als je er mee door blijft gaan, bestaat er een grote kans dat je er verslaafd aan raakt en dan wordt stoppen een stuk lastiger.
Alternatieven voor snijden zijn bijvoorbeeld: sporten, tekenen, lezen, schrijven, jezelf afleiden, chocolade eten (in chocolade zit endorfine, het stofje wat vrijkomt tijdens het snijden) en zo kun je vast nog wel meer dingen bedenken. Een goede afleiding is vaak iets wat je leuk vindt, zoals een hobby. Ook kun je naar beneden gaan (als je je bijvoorbeeld altijd op je kamer snijd), omdat je ouders wellicht beneden zitten en je dan dus niet kan snijden.
Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen. Het is trouwens ook helemaal niet erg dat je het lastig vindt je gevoel te uiten. Dat is ook heel lastig en heel veel mensen hebben daar last van.
Gr. Pin
Je weet niet waarom je het niet zo tegen je mentor zou zeggen. Ik ook niet, ik vind het namelijk best goed klinken! Je hoeft het ook niet per se in persoon te zeggen, je kunt je mentor ook een mailtje sturen dat dit speelt. Waarschijnlijk volgt er dan wel een gesprek, maar dan hoef je dat in ieder geval niet te vertellen.
Ik vind het knap van je dat je wel de stap wilt zetten om het tegen iemand te vertellen. Waarom wil je dit tegen je mentor vertellen en niet bijvoorbeeld tegen je ouders (ik weet niet of dat zo is, maar je noemt wel je mentor en niet je ouders...)? Ik denk namelijk dat je sneller en betere hulp kunt krijgen als je het je ouders vertelt. Dan kunnen jullie samen naar de huisarts en dan kan je eventueel doorverwezen worden.
Dit hoeft natuurlijk niet als je niet wilt dat je ouders het weten. Dan is je mentor zeker een geschikt alternatief!
Denk je dat je kunt stoppen met het snijden? Het is nu nog 'onschuldig', maar als je er mee door blijft gaan, bestaat er een grote kans dat je er verslaafd aan raakt en dan wordt stoppen een stuk lastiger.
Alternatieven voor snijden zijn bijvoorbeeld: sporten, tekenen, lezen, schrijven, jezelf afleiden, chocolade eten (in chocolade zit endorfine, het stofje wat vrijkomt tijdens het snijden) en zo kun je vast nog wel meer dingen bedenken. Een goede afleiding is vaak iets wat je leuk vindt, zoals een hobby. Ook kun je naar beneden gaan (als je je bijvoorbeeld altijd op je kamer snijd), omdat je ouders wellicht beneden zitten en je dan dus niet kan snijden.
Ik hoop dat dit een beetje heeft geholpen. Het is trouwens ook helemaal niet erg dat je het lastig vindt je gevoel te uiten. Dat is ook heel lastig en heel veel mensen hebben daar last van.
Gr. Pin
A
He bedankt voor je reactie je vroeg wrm ik het niet tegen me ouders vertel: me moeder is een paar maanden geleden overleden aan kanker daarom voel k me dus niet goed en met me vader kan ik niet goed praten dus daarom me mentor
A
Hoi,
Wat naar dat je moeder is overleden! Ik snap dat je je hier heel erg rot door kan voelen!
Denk je dat je je mentor wel een mailtje durft te sturen? Want praten is in jouw situatie heel erg goed om je verdriet te verwerken.
Je zou eventueel ook naar andere familie dan je vader toe kunnen gaan. Zij snappen misschien beter wat er nu in je omgaat, maar die keuze is aan jou.
Gr. Pin
Wat naar dat je moeder is overleden! Ik snap dat je je hier heel erg rot door kan voelen!
Denk je dat je je mentor wel een mailtje durft te sturen? Want praten is in jouw situatie heel erg goed om je verdriet te verwerken.
Je zou eventueel ook naar andere familie dan je vader toe kunnen gaan. Zij snappen misschien beter wat er nu in je omgaat, maar die keuze is aan jou.
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
