Groetjes, Anoniempje
Beste antwoord door Anonymous
Bekijk origineelHulp om snijden
A
Hey! Meteen al weer een nieuw bericht na het vorige... Ik ben een meisje van 15 jaar en ik snijd mezelf. Ik doe het niet echt vaak, omdat ik niet wil dat anderen het zien. Ik heb 5 sneden op mijn pols, verborgen onder mijn horloge. Ik snijd sinds 3 weken en ik doe het om aandacht te vragen. Niet zozeer omdat ik mezelf zielig vind maar omdat ik het gevoel heb alsof niemand op me let en niemand me opmerkt. Zoek anders maar op wat de redenen kunnen zijn dat iemand snijdt, ik kan het zelf niet zo goed uitleggen. Nu heb ik dus een leraar gemaild ( dezelfde als in mijn vorige bericht ) dat ik ergens hulp mee nodig heb. In eerste instantie wilde ik over mijn automutilatie praten, maar ik weet nu niet meer of dat wel zo'n goed idee is. Ik voel me de laatste tijd steeds beter en denk dat ik misschien w kan stoppen. Ook heb ik geen zin in nog meer bonje met mijn ouders of dat iemand me te serieus neemt. Zelf vind ik het namelijk niet zo erg, ik bedoel, er zijn veel meer mensen die veel meer en veel vaker snijden dan ik. Moet ik toch gaan of gewoon zeggen dat ik het probleem zelf wel kan oplossen? Help!
Groetjes, Anoniempje
Groetjes, Anoniempje
Bladzijde 16 / 29
A
Hey!
Dat anderen het doen vind ik ook niet erg, maar als ik het zelf doe vind ik het ook vervelend. Trouwens erg knap dat je van jezelf weet wanneer je even je rust moet pakken en die ook neemt.
Er valt qua huilen niet echt iets uit te gooien. Als ik eenmaal huil en alleen ben zal ik ook doorgaan tot er niks meer is, maar ik vind het gewoon niet prettig om in het bijzijn van anderen te huilen.
Ja, maar wat moet je met concentratieproblemen? (ik zou het op zich wel fijn vinden om bijvoorbeeld op school te blijven tot ik mijn huiswerk af heb, of gewoon met een vriendin of leraar iedere dag door te nemen wat ik vandaag moet doen, maar ik voel me echt een kleuter als ik daar om vraag) Als het niet gaat dan gaat het niet, ik weet ook dat het normaal is om het zwaar te hebben, de tweeling heeft er ook last van. Bovendien ben ik bang dat zodra ik het aangeef ze zullen zeggen dat ik niet op dit niveau hoor te zitten ofzo.
In mijn eentje sporten vind ik ook niks aan, ik weet niet zo goed wat je allemaal kunt / moet doen en om bij de dichtsbijzijnde sportschool te komen moet iemand me brengen. Daarnaast kent iedereen elkaar daar ook, dus als ik daar als een soort zombie met holle ogen aan komen zetten zullen ze alsnog vragen wat er is of willen ze met me gaan kletsen.
Ik zou wel kunnen vragen wat ze deze vakantie gaat doen (maar ik denk dat dat wel heel obvious is). Het gaat er ook deels om dat ik door zoiets te vragen eigenlijk ook vraag hoe zij dit verder ziet gaan (of niet verder ziet gaan). En dat zou ik ook best graag willen weten, want ja, ik hou van duidelijkheid, maar ik vind het ook weer vervelend dat ik constant bevestiging nodig heb *zucht*. Wat ben ik toch weer moeilijk aan het doen.
Groetjes,
Anoniempje
Dat anderen het doen vind ik ook niet erg, maar als ik het zelf doe vind ik het ook vervelend. Trouwens erg knap dat je van jezelf weet wanneer je even je rust moet pakken en die ook neemt.
Er valt qua huilen niet echt iets uit te gooien. Als ik eenmaal huil en alleen ben zal ik ook doorgaan tot er niks meer is, maar ik vind het gewoon niet prettig om in het bijzijn van anderen te huilen.
Ja, maar wat moet je met concentratieproblemen? (ik zou het op zich wel fijn vinden om bijvoorbeeld op school te blijven tot ik mijn huiswerk af heb, of gewoon met een vriendin of leraar iedere dag door te nemen wat ik vandaag moet doen, maar ik voel me echt een kleuter als ik daar om vraag) Als het niet gaat dan gaat het niet, ik weet ook dat het normaal is om het zwaar te hebben, de tweeling heeft er ook last van. Bovendien ben ik bang dat zodra ik het aangeef ze zullen zeggen dat ik niet op dit niveau hoor te zitten ofzo.
In mijn eentje sporten vind ik ook niks aan, ik weet niet zo goed wat je allemaal kunt / moet doen en om bij de dichtsbijzijnde sportschool te komen moet iemand me brengen. Daarnaast kent iedereen elkaar daar ook, dus als ik daar als een soort zombie met holle ogen aan komen zetten zullen ze alsnog vragen wat er is of willen ze met me gaan kletsen.
Ik zou wel kunnen vragen wat ze deze vakantie gaat doen (maar ik denk dat dat wel heel obvious is). Het gaat er ook deels om dat ik door zoiets te vragen eigenlijk ook vraag hoe zij dit verder ziet gaan (of niet verder ziet gaan). En dat zou ik ook best graag willen weten, want ja, ik hou van duidelijkheid, maar ik vind het ook weer vervelend dat ik constant bevestiging nodig heb *zucht*. Wat ben ik toch weer moeilijk aan het doen.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Inmiddels zijn er zo'n twee nachtjes voorbij. Heb je al je gedachten wat beter op een rijtje met die stichting? Of je gesprekken zou willen enzo?
Je hebt veel bevestiging nodig tijdens gesprekken. Of je dingen op de juiste manier aanpakt enzo? Als andere mensen bevestigen dat het de juiste keuze was, voel je je daar beter over. Ik herken het heel erg. Het liefste laat ik alles controleren, maar soms moet je echt op jezelf vertrouwen. Da's soms vaak wel kut ja.
Ah, je mentor zou dan ook meteen alles willen weten. Dan heeft vertellen dat het slecht gaat ook niet zo veel zin vrees ik. Dan wil ze alleen maar weten hoe wie wat waar.
Gesprekken met je moeder gaan meestal niet zo soepel. Ze stelt onmogelijke vragen, waardoor het snel is afgelopen. Zou je wel behoefte hebben aan een goed gesprek of is het meer dat je dat voor haar zou willen?
Ik denk dat problemen met planning en overzicht echt niks is om je zorgen om te maken. Dat hebben veel mensen en school kan je hier gewoon bij ondersteunen. Ik denk dat het reëel is om dat aan je mentor te vragen, maar eerder wekelijks. Je kan geholpen worden, zodat je het later zelf kan met meer zelfvertrouwen. Ik denk dat niemand dan denk dat je niet op het VWO thuishoort.
Gr. Pin
Inmiddels zijn er zo'n twee nachtjes voorbij. Heb je al je gedachten wat beter op een rijtje met die stichting? Of je gesprekken zou willen enzo?
Je hebt veel bevestiging nodig tijdens gesprekken. Of je dingen op de juiste manier aanpakt enzo? Als andere mensen bevestigen dat het de juiste keuze was, voel je je daar beter over. Ik herken het heel erg. Het liefste laat ik alles controleren, maar soms moet je echt op jezelf vertrouwen. Da's soms vaak wel kut ja.
Ah, je mentor zou dan ook meteen alles willen weten. Dan heeft vertellen dat het slecht gaat ook niet zo veel zin vrees ik. Dan wil ze alleen maar weten hoe wie wat waar.
Gesprekken met je moeder gaan meestal niet zo soepel. Ze stelt onmogelijke vragen, waardoor het snel is afgelopen. Zou je wel behoefte hebben aan een goed gesprek of is het meer dat je dat voor haar zou willen?
Ik denk dat problemen met planning en overzicht echt niks is om je zorgen om te maken. Dat hebben veel mensen en school kan je hier gewoon bij ondersteunen. Ik denk dat het reëel is om dat aan je mentor te vragen, maar eerder wekelijks. Je kan geholpen worden, zodat je het later zelf kan met meer zelfvertrouwen. Ik denk dat niemand dan denk dat je niet op het VWO thuishoort.
Gr. Pin
A
Hey!
Nee, ik denk niet dat ik gesprekken zou willen. Ik denk niet dat het zo heel veel zou veranderen en bovendien ben ik nogal iemand die graag alles zelf wil doen, dus dat ga ik toch nog even volhouden.
Ja, of ik dingen goed aanpak en wat mensen van me vinden enzo (niet dat ik wil dat iedereen me mag, maar van sommigen betekent hun mening meer dan die van anderen, bovendien vind ik het ergens ook gewoon interessant). Maar ook omdat ik van duidelijkheid, eerlijkheid en regels houd vind ik het prettig als mensen wat extra feedback zouden geven.
Ik denk dat zij het voornamelijk prettig zou vinden en vind het zelf niet fijn om te weten dat zij er moeite mee heeft. Soms kan ik heel eerlijk zijn, als het niet goed gaat en je dat aan mijn uiterlijk kunt zien (of begin te huilen), dan gaat het zonder moeite. Maar ander zijn alle alerte knoppen bij mij aan en komt er werkelijk niks uit me. Ik weet niet of ik het heb verteld, maar ze wilt dus dat ik uit huis ga zodra ik ga studeren, omdat ze niet weet of ze het wel vol zou kunnen houden met mij in huis (maar ze weet niet dat ik dat weet, ik heb ze eens horen praten en toen vertelde ze nmdit aan mijn vader). Dat vind ik best pijnlijk, omdat ik wel weet dat ze er moeite mee heeft, maar blijkbaar zou het voor haar beter zijn als ik niet bij haar in de buurt was en dat doet pijn.
Nou vandaag had ik weer een mental breakdown vanwege natuurkunde (die leraar is heel vervelend, legt weinig uit, bespreekt geen opgaven (volgens hem vanwege tijdnood) en laat je maar 10 minuten per les nakijken), hier heb ik morgen een toets van, maar ik begrijp het niet, heb niet alles kunnen nakijken en hij wil ons de antwoorden niet sturen. Bovendien kon ik me niet concentreren en heb stress omdat ik nog tig andere dingen moet doen. Dus hebben we maar weer besloten om me morgen een dagje thuis te houden zodat ik kan leren (ook voor bio, wat ik vrijdag heb), heeft mijn moeder aangeboden mee te gaan kijken met plannen, gaan we een nakijkboekje bestellen en moet ik kiezen of ik bijles wil van een bedrijf op school (dat mogelijk geen natuurkunde geeft) of vragen aan Clay of aan mijn oom of ze me willen helpen.
Dan heb ik nog wat advies nodig. Een vriendin uit de brugklas heeft het al een tijdje moeilijk. Ze heeft inds kort burn-outklachten (maar geen burn-out), een autistisch en suïcidaal zusje (dat is niet nieuw) (waar ik vaak met haar over haar heb gepraat en haar steunde als ze het er moeilijk mee had) en een stervende opa. Ze weet van mijn problematiek en gaf aan het begin van het schooljaar aan dat ze graag meer contact met me zou willen hebben en ze graag van mijn situatie op de hoogte wilde zijn. Verder heeft ze hier niet echt naar gehandeld, maar ik hield altijd braaf het werk bij dat ze miste wanneer ze naar de psycholoog ging en vroeg haar hoe het met haar ging. Ik kreeg nog mee dat ze een aangepast rooster kreeg en toen was er een paar weken radiostilte. Nu appte ze me gister dat het niet goed gaat, haar relatie van 6 maanden was na mijn uitgegaan en het gaat nu echt slecht met haar opa en hij kan ieder moment sterven. Ze geeft nu vrij weinig om school (wat ik wel kan begrijpen). In weet niet zo goed wat ik moet doen, hoe ze me de afgelopen paar weken heeft behandeld vind ik lullig, maar ik begrijp het. Op zich wil ik er wel voor haar zijn, maar behoor niet echt tot haar vriendengroep en wil me niet opdringen. Tips?
Groetjes,
Anoniempje
Nee, ik denk niet dat ik gesprekken zou willen. Ik denk niet dat het zo heel veel zou veranderen en bovendien ben ik nogal iemand die graag alles zelf wil doen, dus dat ga ik toch nog even volhouden.
Ja, of ik dingen goed aanpak en wat mensen van me vinden enzo (niet dat ik wil dat iedereen me mag, maar van sommigen betekent hun mening meer dan die van anderen, bovendien vind ik het ergens ook gewoon interessant). Maar ook omdat ik van duidelijkheid, eerlijkheid en regels houd vind ik het prettig als mensen wat extra feedback zouden geven.
Ik denk dat zij het voornamelijk prettig zou vinden en vind het zelf niet fijn om te weten dat zij er moeite mee heeft. Soms kan ik heel eerlijk zijn, als het niet goed gaat en je dat aan mijn uiterlijk kunt zien (of begin te huilen), dan gaat het zonder moeite. Maar ander zijn alle alerte knoppen bij mij aan en komt er werkelijk niks uit me. Ik weet niet of ik het heb verteld, maar ze wilt dus dat ik uit huis ga zodra ik ga studeren, omdat ze niet weet of ze het wel vol zou kunnen houden met mij in huis (maar ze weet niet dat ik dat weet, ik heb ze eens horen praten en toen vertelde ze nmdit aan mijn vader). Dat vind ik best pijnlijk, omdat ik wel weet dat ze er moeite mee heeft, maar blijkbaar zou het voor haar beter zijn als ik niet bij haar in de buurt was en dat doet pijn.
Nou vandaag had ik weer een mental breakdown vanwege natuurkunde (die leraar is heel vervelend, legt weinig uit, bespreekt geen opgaven (volgens hem vanwege tijdnood) en laat je maar 10 minuten per les nakijken), hier heb ik morgen een toets van, maar ik begrijp het niet, heb niet alles kunnen nakijken en hij wil ons de antwoorden niet sturen. Bovendien kon ik me niet concentreren en heb stress omdat ik nog tig andere dingen moet doen. Dus hebben we maar weer besloten om me morgen een dagje thuis te houden zodat ik kan leren (ook voor bio, wat ik vrijdag heb), heeft mijn moeder aangeboden mee te gaan kijken met plannen, gaan we een nakijkboekje bestellen en moet ik kiezen of ik bijles wil van een bedrijf op school (dat mogelijk geen natuurkunde geeft) of vragen aan Clay of aan mijn oom of ze me willen helpen.
Dan heb ik nog wat advies nodig. Een vriendin uit de brugklas heeft het al een tijdje moeilijk. Ze heeft inds kort burn-outklachten (maar geen burn-out), een autistisch en suïcidaal zusje (dat is niet nieuw) (waar ik vaak met haar over haar heb gepraat en haar steunde als ze het er moeilijk mee had) en een stervende opa. Ze weet van mijn problematiek en gaf aan het begin van het schooljaar aan dat ze graag meer contact met me zou willen hebben en ze graag van mijn situatie op de hoogte wilde zijn. Verder heeft ze hier niet echt naar gehandeld, maar ik hield altijd braaf het werk bij dat ze miste wanneer ze naar de psycholoog ging en vroeg haar hoe het met haar ging. Ik kreeg nog mee dat ze een aangepast rooster kreeg en toen was er een paar weken radiostilte. Nu appte ze me gister dat het niet goed gaat, haar relatie van 6 maanden was na mijn uitgegaan en het gaat nu echt slecht met haar opa en hij kan ieder moment sterven. Ze geeft nu vrij weinig om school (wat ik wel kan begrijpen). In weet niet zo goed wat ik moet doen, hoe ze me de afgelopen paar weken heeft behandeld vind ik lullig, maar ik begrijp het. Op zich wil ik er wel voor haar zijn, maar behoor niet echt tot haar vriendengroep en wil me niet opdringen. Tips?
Groetjes,
Anoniempje
A
hoiii
ik snap wat je bedoeld dat het niet erg is dat andere dingen op het forum plaatsen. aan het begin wouw ik het ook niet maar toen ik merkte dat ik het fijn vond omdat jullie zo fijn luisteren.
ik weet nooit wanneer ik die rust nodig heb. ik weet het pas als ik niks kan verzinnen om te zeggen.
ik snap het van het huilen... dat had ik ook ooit. al het stukje van de bus halte naar huis huilde ik. echt elke seconde dat ik alleen was kon ik alleen maar huilen tot op een gegeven moment ik het niet meer kon.
van het concentratie probleem helpt bij mij altijd zachtjes muziek op te zetten. ik kan niet tegen stilte en niet tegen drukte dus dan is dat fijn. misschien kan je het concentratie probleem met Clay bespreken. zo dat je weet wat je aan je mentor kan aan geven... je zou aan je mentor kunnen vragen of ze je wilt helpen met het inplannen van huis.
groetjes
blue
ik snap wat je bedoeld dat het niet erg is dat andere dingen op het forum plaatsen. aan het begin wouw ik het ook niet maar toen ik merkte dat ik het fijn vond omdat jullie zo fijn luisteren.
ik weet nooit wanneer ik die rust nodig heb. ik weet het pas als ik niks kan verzinnen om te zeggen.
ik snap het van het huilen... dat had ik ook ooit. al het stukje van de bus halte naar huis huilde ik. echt elke seconde dat ik alleen was kon ik alleen maar huilen tot op een gegeven moment ik het niet meer kon.
van het concentratie probleem helpt bij mij altijd zachtjes muziek op te zetten. ik kan niet tegen stilte en niet tegen drukte dus dan is dat fijn. misschien kan je het concentratie probleem met Clay bespreken. zo dat je weet wat je aan je mentor kan aan geven... je zou aan je mentor kunnen vragen of ze je wilt helpen met het inplannen van huis.
groetjes
blue
A
Hey!
Nou, ik heb weer nieuws hoor. Afgelopen week ging het weer best slecht en donderdag ben ik dus thuisgebleven. Hierdoor miste ik scheikunde en ik had nog een paar vragen die klasgenoten niet konden beantwoorden, dus heb ik de docent (de ene docent die ik mag en vertrouw) gemaild. Na mijn laatste lesuur stond hij met leerlingen op de gang te praten en toen ik weg wilde lopen kwam hij naar me toe. Hij zei dat hij mijn mailtje had gezien en dat ik wel even zijn lokaal binnen kon komen. Nadat hij mijn vragen had beantwoord vroeg hij of hij me nog een paar vragen mocht stellen. Ik zei dat dat wel mocht en moest de deur dichtdoen. Hij vertelde dat Clay vorig jaar had gezegd dat hij een oogje in het zeil moest houden en dat hij dat had gedaan en had gemerkt dat ik de afgelopen tijd niet zo vrolijk was. Hij vroeg waardoor dat kwam. Hij vroeg of ik Clay miste. Ook vertelde hij dat tijdens vergaderingen wel eens ter sprake was gekomen dat het niet zo goed met me ging en dat hij daar van was geschrokken. Dus eigenlijk vroeg hij wat er precies aan de hand was. Ik vertelde dat ik niet lekker in mijn vel zat, stressklachten had en sinds een jaar aan zelfbeschadiging deed. Dat ik hulp had gekregen, maar dat dat niet hielp en dat ik toen met Clay ben gaan praten en dat ze toen weg is gegaan en dit jaar alles weer opnieuw lijkt te beginnen.
Toen heeft hij tig keer gezegd dat hij het zo jammer vindt en dat ik zo'n goede en aardige leerling ben (wat ik aan de ene kqnt een beetje vervelend vond, want ik kan niet zo goed tegen dat overbezorgde, maar aan de andere kant ook wel aardig) en dat als er ooit iets is, als ik iets nodig heb hij tijd voor me vrij zal proberen te maken.
Oftewel: het gaat letterlijk net zoals vorig jaar met Clay.
Nu weet ik dus niet wat ik moet. Ik denk dat hij niet weet wat hij zich op de hals heeft gehaald door dit te zeggen, dat hij begrijp hoe moeilijk ik ben. Ik ben ook bang dat hetzelfde zal gebeuren als vorig jaar, dat dot alleen kan eindigen op de manier dat mijn gevoelens worden geschaad. Dat ik stom ben omdat ik dit op zich wel wil, omdat ik hem vertrouw, maar dat dit totaal zijn rol niet is en dat ik eens een professional moet vertrouwen (ook al weet ik dat dat erg moeilijk tot onmogelijk is) in plaats van een leraar.
Bah.
Groetjes,
Anoniempje
Nou, ik heb weer nieuws hoor. Afgelopen week ging het weer best slecht en donderdag ben ik dus thuisgebleven. Hierdoor miste ik scheikunde en ik had nog een paar vragen die klasgenoten niet konden beantwoorden, dus heb ik de docent (de ene docent die ik mag en vertrouw) gemaild. Na mijn laatste lesuur stond hij met leerlingen op de gang te praten en toen ik weg wilde lopen kwam hij naar me toe. Hij zei dat hij mijn mailtje had gezien en dat ik wel even zijn lokaal binnen kon komen. Nadat hij mijn vragen had beantwoord vroeg hij of hij me nog een paar vragen mocht stellen. Ik zei dat dat wel mocht en moest de deur dichtdoen. Hij vertelde dat Clay vorig jaar had gezegd dat hij een oogje in het zeil moest houden en dat hij dat had gedaan en had gemerkt dat ik de afgelopen tijd niet zo vrolijk was. Hij vroeg waardoor dat kwam. Hij vroeg of ik Clay miste. Ook vertelde hij dat tijdens vergaderingen wel eens ter sprake was gekomen dat het niet zo goed met me ging en dat hij daar van was geschrokken. Dus eigenlijk vroeg hij wat er precies aan de hand was. Ik vertelde dat ik niet lekker in mijn vel zat, stressklachten had en sinds een jaar aan zelfbeschadiging deed. Dat ik hulp had gekregen, maar dat dat niet hielp en dat ik toen met Clay ben gaan praten en dat ze toen weg is gegaan en dit jaar alles weer opnieuw lijkt te beginnen.
Toen heeft hij tig keer gezegd dat hij het zo jammer vindt en dat ik zo'n goede en aardige leerling ben (wat ik aan de ene kqnt een beetje vervelend vond, want ik kan niet zo goed tegen dat overbezorgde, maar aan de andere kant ook wel aardig) en dat als er ooit iets is, als ik iets nodig heb hij tijd voor me vrij zal proberen te maken.
Oftewel: het gaat letterlijk net zoals vorig jaar met Clay.
Nu weet ik dus niet wat ik moet. Ik denk dat hij niet weet wat hij zich op de hals heeft gehaald door dit te zeggen, dat hij begrijp hoe moeilijk ik ben. Ik ben ook bang dat hetzelfde zal gebeuren als vorig jaar, dat dot alleen kan eindigen op de manier dat mijn gevoelens worden geschaad. Dat ik stom ben omdat ik dit op zich wel wil, omdat ik hem vertrouw, maar dat dit totaal zijn rol niet is en dat ik eens een professional moet vertrouwen (ook al weet ik dat dat erg moeilijk tot onmogelijk is) in plaats van een leraar.
Bah.
Groetjes,
Anoniempje
A
hey
vervelend dat je je zo slecht voelt.
wat goed dat je hem in vertrouwen hebt genomen en het helemaal vertelt hebt! had ik nooit gedurft 😅
wat fijn dat hij tijd voor jou vrij wilt maken als er iets is. sommige mensen weten niet goed wat ze moeten zeggen als ze iets heftig vinden.
ik denk dat hij wel een beetje weet wat hij doet hoor! het is tenslotte zijn keuze. als je denkt dat het te heftig voor hem is zou je duidelijke afspraken kunnen maken...
je mag naast een professional ook een 'normaal' persoon vertrouwen. dat deed ik ook. nu tijdelijk niet meer. maar als het wat rustiger is wel. als je nou met alle bei gaat praten met hem en een professional?
dan heb je hem om je 'ei' kwijt te kunnen en de professional voor het er aan werken gedeelte. het is namelijk fijner denk ik om aan iemand die gevoel toont te vertellen hoe je je voelt.
groetjes
blue
vervelend dat je je zo slecht voelt.
wat goed dat je hem in vertrouwen hebt genomen en het helemaal vertelt hebt! had ik nooit gedurft 😅
wat fijn dat hij tijd voor jou vrij wilt maken als er iets is. sommige mensen weten niet goed wat ze moeten zeggen als ze iets heftig vinden.
ik denk dat hij wel een beetje weet wat hij doet hoor! het is tenslotte zijn keuze. als je denkt dat het te heftig voor hem is zou je duidelijke afspraken kunnen maken...
je mag naast een professional ook een 'normaal' persoon vertrouwen. dat deed ik ook. nu tijdelijk niet meer. maar als het wat rustiger is wel. als je nou met alle bei gaat praten met hem en een professional?
dan heb je hem om je 'ei' kwijt te kunnen en de professional voor het er aan werken gedeelte. het is namelijk fijner denk ik om aan iemand die gevoel toont te vertellen hoe je je voelt.
groetjes
blue
A
Hey!
Op dit moment ben ik pittig gespannen, maar eerlijk gezegd ben ik dat liever dan somber.
Nou, hij wist het dus allemaal al, dus zo knap was het niet, haha.
Ik heb het allemaal aan Clay verteld en zij zegt dat hij er wel voor open zal staan, maar dat ik wel uit moet kijken omdat hij minder ervaren is en waarschijnlijk met iemand zal moeten praten.
Dus was ik van plan om hem na de les te vragen of hij dit wilde doen. Alleen toen kwam hij net voor het einde naar mij toe om me te vragen of ik het eigenlijk erg vond dat hij dat had gedaan. Toen heb ik hem wel nog andere vragen gesteld (waarom hij me er op aansprak en dat hij niet verbaasd leek, dus hoe hij het wist). Alleen dat was midden in de klas en toen durfde ik dat niet meer te vragen. Nu ga ik dus maar een mailtje sturen om te vragen of ik hem kan spreken.
Bedankt voor dat inzicht trouwens! In mijn hoofd kon het alleen maar of professionele hulp zijn of hulp van een 'amateur'. Maar inderdaad, het kan ook gewoon allebei. Ik vind het namelijk ook prettiger als iemand gewoon eerlijk is en het wat minder beladen is.
Groetjes,
Anoniempje
Op dit moment ben ik pittig gespannen, maar eerlijk gezegd ben ik dat liever dan somber.
Nou, hij wist het dus allemaal al, dus zo knap was het niet, haha.
Ik heb het allemaal aan Clay verteld en zij zegt dat hij er wel voor open zal staan, maar dat ik wel uit moet kijken omdat hij minder ervaren is en waarschijnlijk met iemand zal moeten praten.
Dus was ik van plan om hem na de les te vragen of hij dit wilde doen. Alleen toen kwam hij net voor het einde naar mij toe om me te vragen of ik het eigenlijk erg vond dat hij dat had gedaan. Toen heb ik hem wel nog andere vragen gesteld (waarom hij me er op aansprak en dat hij niet verbaasd leek, dus hoe hij het wist). Alleen dat was midden in de klas en toen durfde ik dat niet meer te vragen. Nu ga ik dus maar een mailtje sturen om te vragen of ik hem kan spreken.
Bedankt voor dat inzicht trouwens! In mijn hoofd kon het alleen maar of professionele hulp zijn of hulp van een 'amateur'. Maar inderdaad, het kan ook gewoon allebei. Ik vind het namelijk ook prettiger als iemand gewoon eerlijk is en het wat minder beladen is.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Sorry dat ik een tijdje niks van me heb laten horen. Ik wil dan even rustig de tijd nemen en overzicht creëren voor je berichten, maar dat kwam er niet van. Toen kwamen er nieuwe berichten, dus ja. Heb ze wel allemaal gelezen, maar ik beperk me nu wel even tot het gebeuren met de scheikunde docent.
Ik denk dat het inderdaad een goed idee is om even met hem te spreken. Dan kun je al je vragen rustig stellen en je zorgen delen. Jullie kunnen dan samen overleggen wat het beste is om te doen.
Oh trouwens, wat heb je met die vriendin uit de brugklas gedaan? Je kan het contact met haar rustig opstarten en kijken waar het schip strandt.
Gr. Pin
Sorry dat ik een tijdje niks van me heb laten horen. Ik wil dan even rustig de tijd nemen en overzicht creëren voor je berichten, maar dat kwam er niet van. Toen kwamen er nieuwe berichten, dus ja. Heb ze wel allemaal gelezen, maar ik beperk me nu wel even tot het gebeuren met de scheikunde docent.
Ik denk dat het inderdaad een goed idee is om even met hem te spreken. Dan kun je al je vragen rustig stellen en je zorgen delen. Jullie kunnen dan samen overleggen wat het beste is om te doen.
Oh trouwens, wat heb je met die vriendin uit de brugklas gedaan? Je kan het contact met haar rustig opstarten en kijken waar het schip strandt.
Gr. Pin
A
Hey!
Geeft niet, je kunt gerust een tijdje vrij nemen van het forum als dat is wat je wilt.
Ik heb hem zojuist een mailtje gestuurd, dus ik ben benieuwd. Aan de ene kant ben ik bang voor afwijzing (ook al zegt Clay dat hij het wel wilt en kent ze hem beter dan ik). Aan de andere kant ook bang dat het niet werkt, ik bedoel, ik verwacht een heleboel minder dan wat ik met Clay had, maar toch, misschien ben ik te heftig voor hem.
Haar opa is dit weekend gestorven. Ik heb wel een beetje contact met haar gehad en haar verteld dat ze goed voor zichzelf moet zorgen en dat ik er voor haar ben, maar goed, wat ze er mee doet moet ze zelf weten.
Groetjes,
Anoniempje
Geeft niet, je kunt gerust een tijdje vrij nemen van het forum als dat is wat je wilt.
Ik heb hem zojuist een mailtje gestuurd, dus ik ben benieuwd. Aan de ene kant ben ik bang voor afwijzing (ook al zegt Clay dat hij het wel wilt en kent ze hem beter dan ik). Aan de andere kant ook bang dat het niet werkt, ik bedoel, ik verwacht een heleboel minder dan wat ik met Clay had, maar toch, misschien ben ik te heftig voor hem.
Haar opa is dit weekend gestorven. Ik heb wel een beetje contact met haar gehad en haar verteld dat ze goed voor zichzelf moet zorgen en dat ik er voor haar ben, maar goed, wat ze er mee doet moet ze zelf weten.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Je hebt hem nu gemaild. Dan is het nu afwachten hoe het uitpakt.
Haar opa is gestorven en nu heb je het initiatief bij haar gelegd. Dat lijkt me een mooie oplossing.
Gr. Pin
Je hebt hem nu gemaild. Dan is het nu afwachten hoe het uitpakt.
Haar opa is gestorven en nu heb je het initiatief bij haar gelegd. Dat lijkt me een mooie oplossing.
Gr. Pin
A
Hey!
Hij heeft inmiddels gereageerd. Hij vroeg of ik vrijdag na school tijd had (dat heb ik). Echter ben ik wel heel gespannen en weet ik niet of ik zo lang kan wachten. Ik heb dus maar geantwoord dat ik dan kan, maar of het misschien eerder kon, aangezien ik erg gespannen ben. Ik ben benieuwd.
Groetjes,
Anoniempje
Hij heeft inmiddels gereageerd. Hij vroeg of ik vrijdag na school tijd had (dat heb ik). Echter ben ik wel heel gespannen en weet ik niet of ik zo lang kan wachten. Ik heb dus maar geantwoord dat ik dan kan, maar of het misschien eerder kon, aangezien ik erg gespannen ben. Ik ben benieuwd.
Groetjes,
Anoniempje
A
hey
pin als je soms rust nodig hebt los ik je wel af 😜
anoniempje ik bedoel hier zeker niet dat jij lastig bent of zo hoor!
ben alleen op latere tijden dan jij hier aan het rond hangen omdat mijn vader pas om 9 uur naar huis gaat.
wat fijn dat hij heeft gerageerd! alleen jammer dat hij pas vrijdag wilt pratenm maar wel goed dat je hebt gevraagd of het eerder kon.
je voelt je liever gespannen dan down 🤔
zelewe ruilen 😉
klinkt misschien raar maar ik ben liever down want als ik gespannen ben woord ik gek van me zelf omdat ik gewoon niet eens 10seconden stil kan zitten.
groetjes
blue
pin als je soms rust nodig hebt los ik je wel af 😜
anoniempje ik bedoel hier zeker niet dat jij lastig bent of zo hoor!
ben alleen op latere tijden dan jij hier aan het rond hangen omdat mijn vader pas om 9 uur naar huis gaat.
wat fijn dat hij heeft gerageerd! alleen jammer dat hij pas vrijdag wilt pratenm maar wel goed dat je hebt gevraagd of het eerder kon.
je voelt je liever gespannen dan down 🤔
zelewe ruilen 😉
klinkt misschien raar maar ik ben liever down want als ik gespannen ben woord ik gek van me zelf omdat ik gewoon niet eens 10seconden stil kan zitten.
groetjes
blue
A
Hey!
pin als je soms rust nodig hebt los ik je wel af 😜
anoniempje ik bedoel hier zeker niet dat jij lastig bent of zo hoor!
Oh, nee, zo vat ik het ook niet op hoor.
Hij heeft gereageerd. Het kon niet veel eerder, maar als ik wilde konden we donderdag om 16:00 nog afspreken. Dus daar heb ik ja op gezegd, want ook al is het pittig laat (Ik zit dan een uur te wachten op dit gesprek) heb ik het liever zo snel mogelijk zodat ik er zo snel mogelijk van af ben.
Nu ben ik wel heel erg zenuwachtig, maar goed, nog maar twee dagen en dan hebben we dat ook weer gehad.
Groetjes,
Anoniempje
anoniempje ik bedoel hier zeker niet dat jij lastig bent of zo hoor!
Oh, nee, zo vat ik het ook niet op hoor.
Hij heeft gereageerd. Het kon niet veel eerder, maar als ik wilde konden we donderdag om 16:00 nog afspreken. Dus daar heb ik ja op gezegd, want ook al is het pittig laat (Ik zit dan een uur te wachten op dit gesprek) heb ik het liever zo snel mogelijk zodat ik er zo snel mogelijk van af ben.
Nu ben ik wel heel erg zenuwachtig, maar goed, nog maar twee dagen en dan hebben we dat ook weer gehad.
Groetjes,
Anoniempje
A
Aaah ik snap wat je voelt. Dit ding zit dan de hele tijd in je hoofd tot het geweest is. Dan is vet stressvol. Het kan nu 1 dagje eerder, maar dat is ook niet ideaal. Hopelijk is het snel donderdag!
A
hey
gelukkig maar.
ik zie net op tijd dat je vandaag om 16:00 een gesprek hebt met hem. ik ben heel benieuwd of het gesprek goed was. heb je kunnen vertellen wat je kwijt wilde?
heb je de zenuwen een beetje overleeft?
groetjes
blue
Oh, nee, zo vat ik het ook niet op hoor.
gelukkig maar.
ik zie net op tijd dat je vandaag om 16:00 een gesprek hebt met hem. ik ben heel benieuwd of het gesprek goed was. heb je kunnen vertellen wat je kwijt wilde?
heb je de zenuwen een beetje overleeft?
groetjes
blue
A
Hey!
Ja, ik was best zenuwachtig. Het was een goed gesprek en hij zei dat wat ik ook ging vragen, hij ja zou zeggen. Dus toen was ik heel opgelucht. We hebben een heel uur volgepraat, over van alles en nog wat. Allerlei afspraken gemaakt ook, dus dat komt wel goed. Dus als ik wil kan ik morgen nog met hem praten (even kijken wat ik allemaal te zeggen heb (best veel en ik vond het ook prettig, maar wil niet te hard van stapel lopen)). En dan hebben we voortaan iedere vrijdag om 14:00 een gesprekje.
Groetjes,
Anoniempje
Ja, ik was best zenuwachtig. Het was een goed gesprek en hij zei dat wat ik ook ging vragen, hij ja zou zeggen. Dus toen was ik heel opgelucht. We hebben een heel uur volgepraat, over van alles en nog wat. Allerlei afspraken gemaakt ook, dus dat komt wel goed. Dus als ik wil kan ik morgen nog met hem praten (even kijken wat ik allemaal te zeggen heb (best veel en ik vond het ook prettig, maar wil niet te hard van stapel lopen)). En dan hebben we voortaan iedere vrijdag om 14:00 een gesprekje.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Wat fijn dat het zo goed heeft uitgepakt! Dat was het wachten wel waard :)
Goed dat jullie afspraken hebben gemaakt. Morgen hebben jullie weer een gesprekje.
Hopelijk heb je nu weer een vertrouwenspersoon waar je bij terecht kan.
Gr. Pin
Wat fijn dat het zo goed heeft uitgepakt! Dat was het wachten wel waard :)
Goed dat jullie afspraken hebben gemaakt. Morgen hebben jullie weer een gesprekje.
Hopelijk heb je nu weer een vertrouwenspersoon waar je bij terecht kan.
Gr. Pin
A
Hey!
Of we morgen een gesprekje hebben is aan mij. Ik moet zeggen of ik dat wil of niet. Er zijn namelijk een aantal basics over zelfbeschadiging en mijn leven die ik wel wil vertellen, zodat we volgende week echt kunnen beginnen (als je begrijpt wat ik bedoel). Maar ik wil zeg maar niet te hard van stapel lopen.
Groetjes,
Anoniempje
Of we morgen een gesprekje hebben is aan mij. Ik moet zeggen of ik dat wil of niet. Er zijn namelijk een aantal basics over zelfbeschadiging en mijn leven die ik wel wil vertellen, zodat we volgende week echt kunnen beginnen (als je begrijpt wat ik bedoel). Maar ik wil zeg maar niet te hard van stapel lopen.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Hoe gaat het? Heb je vakantie/ een leuke vakantie gehad?
A
Hey!
Ja, het gaat wel goed. In de vakantie heb ik Clay weer gezien en ben ik met mijn moeder naar Londen geweest (wat wel leuk was, maar niet voor herhaling vatbaar, in ieder geval niet met mijn moeder).
De toetsweek komt er weer aan dus de stress is zich al weer aan het opbouwen…
Ik ben best wel blij dat ik het blijkbaar genoeg vind om met de mensen in mijn omgeving te praten en het forum dus wat minder gebruik.
Groetjes,
Anoniempje
A
Hey,
Fijn dat je een goede vakantie hebt gehad!
Waarom ging het tripje naar London niet helemaal goed met je moeder? Je hoeft er niet over te praten hoor!
Idd goed om te horen dat je hier meer afwezig bent, omdat je mensen in je omgeving hebt. Gaan de gesprekjes met de scheikunde (?) docent nog steeds goed?
Oei, toetsweek. Ja, die komt er voor mij ook weer aan. Helaas... Succes alvast!
Gr. Pin
A
Hey!
Ik irriteer me nogal gauw aan mijn moeder, we kunnen niet zo heel goed met elkaar overweg (voor mijn gevoel althans) dus ja, in dat opzicht vond ik het niet zo leuk. De stad wel, maar het persoon waarmee ik was niet zo, maar dat had ik al voorspeld.
Scheikundedocent, klopt inderdaad. Ja, de gesprekjes gaan wel oké. Er was de vorige keer wel een heel gedoe omdat het gesprekje uitliep en mijn ouders waren vergeten dat ik een gesprekje had. Het liep 2 uur uit en toen waren ze heel erg bezorgd, zelfs zo erg dat ze die andere zelfbeschadigende vriendin hadden gebeld, wat mij doet vermoeden dat ze dachten dat ik een einde aan mijn leven wilde maken.
Jij ook succes met jouw toetsweek!
Groetjes,
Anoniempje
A
hey
heb je iets gemeen met je moeder? kan je met haar over iets praten?
kan je wel een beetje met je vader praten. (ik ben blij dat ik dat probleem niet meer heb met me ma)
zou je de volgende keer als het uit loopt je vader of je moeder kunnen appen dat het uit loopt. dat zouden zij fijn vinden.
ik denk dat ze het wel goed aan hebben gedaan om die vriedin te bellen. dat betekend dat ze van je houden! (sorry als dat niet nuttig is. ik vind dat heel mooi om te horen).
groetjes blue
A
Hey,
Dat je dan wel bent gegaan met je moeder. Of had je niet echt een keuze?
Gelukkig heb je het daar wel leuk gehad :)
Je ouders waren vergeten dat je een gesprek had, wat ook nog eens uitliep. Oei.
Misschien kun je op een kalender thuis schrijven wanneer je een gesprek hebt of 's ochtends een herinnering sturen. Dan maken je ouders zich hopelijk minder zorgen.
Idd wel lief dat je ouders zo bezorgd reageerden, zoals Blue zei, maar ik kan me ook voorstellen dat je daar achteraf van schrikt. Mijn moeder was ook een keer geflipt, omdat ik haar niet had geappt dat ik thuis was gekomen. Toen dacht ze ook dat ik er een eind aan had gemaakt…
Gr. Pin
A
Hey!
Niet echt, mijn moeder en ik vinden wel ongeveer dezelfde films en boeken leuk, maar ik geef mezelf niet veel vrije tijd, en zij heeft zelf ook weinig vrije tijd.
Mijn vader en ik hebben wel meer gemeen, qua innerlijk lijk ik meer op hem, qua uiterlijk meer op mijn moeder. Maar het is ook niet zo dat we zo veel praten, mijn vader is namelijk 68 jaar oud, wat ook weer een beetje een barrière is. Dat is tevens ook de reden dat ik met mijn moeder op vakantie ben gegaan, mijn vader is niet zo goed te been, dus moest ik wel met mijn moeder.
Van mijn ouders heb ik al in de kalender moeten zetten wanneer ik een afspraak heb. Mijn vader stelde ook al voor om een sms'je te sturen als het uit zou lopen, maar als ik eenmaal in dat gesprek zit ben ik daar best wel intensief mee bezig en niet echt met de buitenwereld zeg maar.
Ik was ook best geschrokken, ik heb flink wat gehuild en uit paniek die ene vriendin gebeld. Daarna heb ik de scheikundeleraar ook nog gemaild en zowel mijn vriendin als hij hebben een beetje de schuld van me af proberen te praten.
Groetjes,
Anoniempje
Bladzijde 16 / 29
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
