Hey!

Goed dat je de weg naar het forum hebt gevonden!
Ik zal proberen een beetje structuur in mijn reactie aan te brengen:

Depressie

Je hebt een depressie die je steeds zwaarder wordt en je echt belemmert om op een 'gewone' manier naar school te gaan.
Als je depressie gediagnosticeerd is, heb je er dan ooit medicatie voor gehad? Zo nee, dan is dit iets wat je zeker wel aan een behandelaar kunt vragen.
Hoewel school uiteraard erg belangrijk is gaat je gezondheid wel voor. Als je het gevoel hebt dat school je depressie verergert en het echt niet meer houdbaar voor jou wordt op deze manier raad ik je ook aan om bv. aan de schoolpsycholoog te vragen of een vermindering van lessen, taken,... mogelijk is.

Vertrouwenspersoon

Dus je hebt reeds twee keer een psycholoog gehad, en nu niet meer. Gelukkig heb je momenteel wel ene vertrouwenspersoon op school, maar juist doordat je je bij hem zo veilig voelt beginnen faalangst en perfectionisme er parten te spelen.
Hij is je vertrouwenspersoon, en ik snap dat de drempel om dit te doen nogal hoog ligt, maar probeer het met hem ook eens over deze gevoelens te hebben, het feit dat je zo ontzettend bang bent om te falen door iets verkeerd te zeggen.
Je bent zeker niet de enige met een dergelijke gevoel, maar weet wel dat dit zeker niet klopt.
Jij hebt het absolute recht om hulp te krijgen en daar zit geen goed of fout bij.
Als je het moeilijk vindt om dit te vertellen kun je het ook op een briefje of mail schrijven en dat aan hem afgeven. Ik weet zeker dat je je een stuk bevrijd zal voelen nadat je hem verteld hebt over deze angsten.

Misschien kun je ook eens samen met je vertrouwenspersoon zoeken naar een mogelijke psycholoog?

Thuis

Bij jou thuis is er sprake van psychische mishandeling. Dat is echt niet oké!
Weet je vertrouwenspersoon hiervan?
Je zegt dat je ouders het soms zelf niet doorhebben. Ik denk dat het nuttig is dat jij er (met iemand anders zoals een vertrouwenspersoon, maatschappelijk werker,... aanwezig) met hen over praat, zo hebben ze tenminste de kans om iets aan hun gedrag te veranderen, want dat is echt nodig.

Zelfmoordgedachten en zelfbeschadiging

Je zult zelf wel door hebben dat deze dingen echt geen oplossing zijn, voor gelijk welk probleem.
Omdat deze reactie anders drie keer zo lang wordt, zou ik je graag doorverwijzen naar dit topic over zelfbeschadiging, en dit topic over zelfmoordneigingen. Ook deze topics en reacties zijn nogal lang, maar ik hoop dat je de moeite zult nemen ze te doorlezen (vooral toch de tips in de reacties) omdat ze mij ook voor jou erg nuttig lijken.


Ik wens je heel veel sterkte, en probeer alsjeblief wat van m'n tips op te volgen!
Groetjes
Lot

Sorry ik weet het echt even allemaal niet meer. Het is allemaal te veel. Ik merk dat ik school echt niet goed meer aankan en dat ik de rest ook bijna niet meer trek. Ik blijf tot nu toe strijden om nog te blijven leven maar ik weet niet of dat nog zin heeft..! Iemand tips hoe ik overeind kan blijven?

Super bedankt voor je reactie. Ik weet echt niet tegen wie ik het moet vertellen. Sommigen weten het alleen dan gedraag ik me blijkbaar met een masker op en dan nemen ze het niet echt serieus. 113 houdt mij niet tegen en heb een keer contact met ze gehad alleen het maakte me heel gestresst dat ik daarna op een wonderlijke manier nog ben tegengehouden helaas. Ik ben zeker met je tips bezig, alleen durf ik niet te vragen of die vertrouwenspersoon tijd heeft omdat ik bang ben dat hij het raar vind. Sorry ik snap mezelf ook niet helemaal maar heb ook geen energie om nu vanalles te gaan regelen.

Hoii! Ik heb vandaag een gesprek gehad na een spoedverwijzing van de huisarts. Gisteren met een psycholoog en vandaag met een psychiater erbij. Het gaat intussen steeds meer achteruit en de zelfmoordgedachten blijven hangen en zijn jaloersmakend. Mijn vriendin is naar de vertrouwenspersoon op school gegaan omdat ze zich zorgen maakte om mij. Ze heeft verteld dat ik mezelf snijd. Hij heeft dit weer verteld tegen de mensen waar ik nu hulp van krijg. We zijn aan het nadenken over het middel citalopram. Het is een antidepressief middel. Ik wil graag geholpen worden maar het idee van medicijnen beklemt me. Ik word een ander iemand, ik heb mezelf niet onder controle en heb minder gevoel. Mijn gevoel is het belangrijkste in mijn leven. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen..
Xxx

Hey!

Wauw, Ik vind het heel goed en moedig dat je nu een gesprek hebt gehad met een psycholoog en psychiater!

Ik snap dat je medicatie nemen best eng vindt, en dat je bang bent er een andere persoonlijkheid van te worden.
Ik denk echter dat -stel dat het jou anders zou maken, wat niet zeker is- dit geen blijvend effect is, en eens je genezen bent van de medicatie je terug jezelf kan zijn, zonder depressie.
De mediciatie lijkt me echt de moeite waard om eens te proberen. Vind je het met medicatie erger dan zonder, stop er dan mee, maar probeer het toch.
Vaak werken ook verschillende soorten medicatie en therapieën anders per persoon, het kan even duren voor je gevonden hebt wat het beste bij jou past.
Het lijkt me belangrijk om ook over deze twijfels te spreken bij je behandelaar, deze kan je dan de correcte info geven en vertellen wat je precies moet doen, wat veranderd wordt,...

Ik denk echt dat het belangrijk is om elke kleine twijfel te bespreken met je psychiater, zij kennen er het meeste van en zullen je echt vooruit kunnen helpen, daar zijn ze voor hé. Probeer hen te vertrouwen. Je bent op de goede weg!
Hulp zoeken is een hele moeilijke eerste stap, en die heb je nu gezet. Daar mag je echt trot op zijn.
Ik duim voor je dat de volgende stappen in jouw herstel ook vlot zullen lopen!

Groetjes
Lot

ik weet dat als mensen zeggen dat het allemaal goed komt het je niet gaat helpen...
maar ik wil gewoon zeggen dat ik weet dat je een heel mooi en sterk mens bent...
ik had ook een tijdje last van een soort depressie en wist geen raad.
maar ik beloof je met heel mijn hart dat ik achter je sta!
het is echt even moeilijk en vaak net even iets te veel maar blijf sterk ik heb vertrouwen in je!

xx
Aah dankjewel, wat lief! Ik krijg d'r helemaal kippevel van. Echt, echt super lief. Ben er blij mee!😘

Blijf er in geloven dat het beter wordt! Dat is de beste tip die ik je kan geven...
Echt waar, het wordt beter! Het is nu niet simpel, verre van, maar eens alles geregeld is (qua medicatie, hulp,...) zal je sneller verbetering zien.
Als je voelt dat je een poging wil doen, hou jezelf dan zoveel mogelijk bezig met iets waarbij je jezelf niets kan aandoen, en bel naar 0900-0113 (de zelfmoordlijn).

Het is nu loodzwaar voor je, en je hebt het gevoel dat dit nooit meer goed komt en dat het toch geen zin meer heeft, maar probeer tenminste! Probeer alle mogelijke hulp, steun, afleiding,medicatie,dingen die je doet in je leven,... die je maar kunt vinden. Je hebt niets te verliezen, dus alsjeblief probeer!

Blijf geloven. Blijf geloven in hulp en in jezelf. Het leven zal je ooit zoveel opbrengen!

Je bent het waard om te leven ik ken je niet maar je vriendin maakt zich zorgen omdat ze van je houdt je hoeft niet dood dan is iedereen verdrietig omdat ze van je houden zelfmoord doet pijn hoe dan ook want je bent niet op slag dood je hebt eerst super veel pijn om het niet te doen is lastig ik weet het maar je wordt geen pijn gegund en doe het niet iedereen in je omgeving houd van je als je dood bent sterven je ouders van verdriet je vrienden geven om je geen energie hebben dat is niet erg blijf gewoon eens een hele dag in bed liggen en verwen jezelf ga je lievelings films kijken en eet wat je lekker vind verwen jezelf vooral je bent het waard

Ik ben heel blij dat wij jou iets beter doen voelen!
Weet dat je hier met elk probleem terecht kan! Je kunt ookchatten of bellen met de Kindertelefoon.

Ik kan je welenkele praktische tips geven omtrent de wonden, maar het zal er niet gemakkelijker op worden zolang jij jezelf blijft pijn doen! Er zijn redenen genoeg om er meete stoppen, misschien kan het warme weer daar een extra boost voor zijn? Ik snap wel dat dat echt simpel is, maar beetje bij beetje zul je er wel komen!

• Draag lange mouwen tot ze iets vervaagd zijn
• pleisters
• make-up (als de wonden gesloten zijn!) - zalfjes
• teken met een pen/stift op je armen

In dit topic vind jenog meer tips om te minderen met zelfbeschadiging.

Weet je omgeving (dit kan zowel familie zijn als goede vrienden, of één van beide) van je zelfbeschadiging?
Het kan een heel moeilijke stap zijn, maar je misschien wel helpen om de stress iets te verminderen.

Hoe is het verder met je? Begint je medicatie al te werken?
(het kan ook zijn dat het langer duurt voordat je er werking van ziet, ik weet niet precies hoe het bij jou zit.)

Stay strong!
Groetjes
Lot

Hm ja, dat kan nog even duren, maar het zal wel de moeite waard zijn!
Zorg er zeker voor dat als je open wonden hebt, dat deze correct verzorgd worden, anders kunnen lelijke littekens ontstaan.
Nu is het nog niet heel warm, ik hoop oprecht dat je zonder angst naar buiten kunt wanneer dat -over enkele weken- wel meer het geval zal zijn.
Tja, niet doen is uiteraard stukken beter, gelijk waar je het doet kan het ontdekt worden.

Hoe reageerde je vriendin? Kreeg je steun van haar?

Ach zo, oké. Nog even geduld dus, maar je bent er al mee begonnen en dat is al een goede stap!
Slaaptekort kan inderdaad één van de bijwerkingen zijn. Heb je al eens geprobeerd ontspanningsoefeningen te doen?

Groetjes
Lot

Heb je haar verteld dat haar uiteindelijke reactie nogal kwetsend was? Ik denk dat het belangrijk is om er even over te praten,zodat ze beter rekening met je kan houden.

Jammer dat je huidige medicatie niet werkt. Vaak is het zo dat dat per persoon enorm verschilt, en misschien heeft een ander medicijn wel meer effect op je? Zou je dat willen proberen te vragen aan de persoon die je nu met medicatie begeleidt?

Het verschilt een beetje in hoeverre deze nog veranderen. Als ze nog heel nieuw zijn zulen ze waarschijnlijk iets verminderen. Als ze er echter al een tijdje staan vrees ik dat ze zo zullen blijven. In de loop der tijd zullen ze zeker wel nog een beetje meer vervagen (en witter ipv.rood worden), maar voor de rest blijven het wel littekens.
Je zou kunnen proberen om er littekenzalf op te smeren.Ook raad ik je aan voldoende zonnecrème te gebruiken op die plaats, omdat zon de littekens opvallender maakt.
Een bezoek aan de dermatoloog kan ook nooit kwaad.

Groetjes
Lot

Hey.
Is er vandaag iets gebeurd dat dat gevoel sterker heeft gemaakt of is het gewoon omdat het er zo lang al is dat je er klaar mee bent?