Wow mooi. Ik schrijf bijna geen gedichten meer, maar wel vaak een verhaal.

Ik zag jou lachend lopen met haar. Pijn. Pijn voel ik. Heel erg, maar diep in mijn hart. Pijn. Daar ben ik echt niet gewend aan. Ben jij vergeten hoe leuk we hadden? We waren besties. We liepen met elkaar. Altijd. We stonden altijd voor elkaar. Altijd. Pijn. Zo erg heb ik pijn nooit gevoeld. Het lijkt alsof dat ik helemaal alleen bent. Alleen op de wereld. Met tranen ren ik naar de wc. Ik voel alleen maar pijn....…

Heb ik meegemaakt met een nepvriendin. Ik heb nu wel fijn. Ik zit in een gekke gezellige vriendengroep met : F. A. (Misscien nog paar anderen. Z of E of A)

Novaaaaaaaaaa. 

Het leven 

soms dan sta ik te beven 

ik voel me alleen

ook al zijn er andere mensen om me heen.

ik kan het niet 

en dat geeft veel verdriet 

ik kan het niet maar wil het wel 

soms trek ik te laat aan de bel 

ik hoef niet meer te leven

en ook niet meer te beven.

Ik wil rust 

hoe vaak heb ik andere gesust 

Ik moet doorgaan

ook al heb ik geen baan 

ik ben zo moe 

en wil alle momenten van de dag wel naar bed toe 

Dat kan niet 

en nu stop ik…

Als een schaduw in de nacht 

Als een dief voor d’heer die pacht

Als je toch eens wist wat hij voeldel

Als hij in bed weer woelde

Ach man, je hebt geen idee

Wat er omgaat in hem,

Oh nee

Dat weet nu alleen zijn nagedachtenis.

RIP 🕊️️ 

Reactie is aangepast door De Kindertelefoon i.v.m. forumregel 6