Het is over.

  • 22 March 2018
  • 6 reacties
  • 188 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Het is over.

Ik weet niet of ik het eerder heb verteld maar het ging al een poosje niet zo goed tussen mijn ouders. Nou het is over. Ik kwam rond 12 uur thuis van school en toen zat mama aan de keukentafel : 'ja manou kom je even zitten?' Je weet wel wat je altijd ziet in series als ouders gaan scheiden. Nou bij mij was het dus ook zover. Mijn ouders gaan uit elkaar. - Voor zover dat nog kan aangezien ze een LAT-relatie hebben en papa elk weekend bij ons is omdat hij ongeveer anderhalf uur rijden bij ons vandaan woont. - Nouja ze gaan dus uit elkaar. Ik ben er kapot van. Niet zo zeer dat ze uit elkaar gaan, ik bedoel ik heb nooit geweten hoe het is om door de weeks met twee ouders te leven. Maar ten eerste nu sta ik er alleen voor thuis in het zorgen voor mama en mijn jongere zusje. Niet zo zeer zorgen, maar kijk mama dronk een poosje te veel en ik ben nu nog steeds heel bang dat ze terugvalt - Wel vaker over geschreven hier - In de weekenden was papa er en hoefde ik even niet zo op mijn hoede te zijn of mama toch weer drinkt. Hij was gewoon even mijn rustpunt zeg maar. En nu is hij er niet meer en moet ik - nouja ik moet niks maar het gebeurd bij mij onbewust, zo ben ik geworden - ook in de weekenden alert blijven, maar het sloopt mij door de weeks al. Ten tweede ben ik vreselijk bang dat ik hem niet of weinig meer zie. Hij woont ver weg en in de weekenden kan ik ook niet naar hem toe omdat ik hier, thuis, werk en voetbal. Ja vakanties, nou dan zie ik hem maar zo weinig. Verder heeft mijn zusje - eigenlijk halfzusje, zelfde moeder andere vader - geen vader figuur meer omdat haar biologische vader. En ik denk dat ze ook niet naar hem toe wilt omdat ze eigenwijs is en zegt ' hij is mijn vader toch niet' maar ik weet dat ze het eigenlijk wel wilt.

Nouja na hier de hele middag in bed hebben gelegen en om gehuild te hebben dacht ik laat ik mezelf weer bij elkaar rapen, ik moet nog veel doen. -school, examenjaar- 's Avonds ook nog voetbal training, ben wel gegaan afleiding was fijn. En toen kwam ik thuis mama in tranen, ruzie met mijn zusje. Mama zit er zo doorheen, ik ook maar dat laat ik niet helemaal merken. Ik ben er voor haar en knuffelde haar en vertelde dat alles goed kwam. Weetje ik heb zelf die knuffel nooit gehad, en dat geeft ook niet want ik ben dat toch niet gewend. Maar om die knuffel wel te moeten uitdelen, is zwaar. Misschien nog wel zwaarder dan te horen krijgen dat je ouders weer uit elkaar gaan.

Heel lang verhaal. Sorry ik moest het echt kwijt, ik ben kapot.

6 reacties

heeii girl,
ik voel je pijn, mijn ouders zijn 12 jaar geleden gescheiden en hebben geen normaal contact meer met elkaar. ik zie mijn vader heel af en toe als ik met hem afspreek om een nieuwe band op te bouwen want hij heeft 3 jaar geleden afstand van mij gedaan. het was een zware tijd maar ik weet zeker dat het je lukt om er door heen te komen. ik weet dat het lastig is en het zal in het begin ook even moeilijk zijn maar het komt helemaal goed. en blijf die knuffels uitdelen!:$ soms hebben mensen die gewoon even nodig, want we blijven allemaal mensen hoe sterk we ook in het leven staan. iedereen heeft zo zijn zwakke punten. het komt helemaal goed!
je bent niet alleen!
xxx RadeloosMeisje
Reputatie 2
Badge +9
Heey,

Ik weet zelf niet hoe het is als ouders uit me kaar gaan, maar ik geloof wel dat dat een zware periode is. En ik vind het mooi om te lezen dat jij je moeder helpt!

Maar ook ben je bang dat je moeder een terugval krijgt. Misschien kan je is met je moeder praten over dit. Tevens kan je ook met haar praten over contact met je vader. Of er dagen zijn dat jij bij je pa op bezoek kan?

Dat het goed komt durf ik wel te wedden! Blij zelf vooral positief!

Sterkte!

Gr:Mr.S
Bedankt voor jullie reacties!

Wat naar dat jouw ouders geen normaal contact meer met elkaar hebben! Hoe is het nu tussen jou en je ouders?

Ik vind het heel moeilijk om daar met mama over te praten. Ze weet wel dat ik er bang voor ben en laatst , een poosje geleden, toen we een gezamenlijk gesprek hadden bij de psycholoog had ik dit ook aangegeven en mama antwoordde dat ze gewoon zo haar best deed om het tegendeel te bewijzen. Maar nu, nadat ik afgelopen week weer bierblikjes achter haar bed vond en soms merk dat ze wel gedronken heeft, nou ja dat is gewoon moeilijk. Ook heb ik het gehad met mama over hoe ik nu pap moet zien. Het is gewoon lastig dat hij zo ver weg woont en in de weekenden voetbal ik en werk ik dus dat is ook al zo lastig en ik weet het niet ik zie het wel denk ik.
Hoi!

Je ouders gaan uit elkaar, dat is niet fijn. Jij neemt veel verantwoordelijkheid op je schouders, volgens mij meer dan goed voor je is. Je bekommert je om je familie, maar vergeet niet op jezelf te passen.

Wat me nu van belang lijkt is dat je hier niet alleen mee blijft zitten. Kun je met iemand praten? Je mentor, een vriendin, familie, iemand waar je je goed bij voelt. Iemand anders hebben die op de hoogte is van de situatie kan een last van je schouders wegnemen.

Jullie hebben een gesprek gehad met de psycholoog. Dat stelt me gerust, jullie hebben iemand waar jullie mee praten. Hebben jullie nog vervolgafspraken met die psycholoog?

Jij hebt het volste recht beide van je ouders te zien. Maak maar duidelijk dat je een duidelijke regeling wilt met beide van je ouders, zodat er geen misverstanden ontstaan.

Mijn ouders scheiden ook op het moment. Een hoop stress en geregel is dat. Alles komt altijd weer goed, ook al komt er een lastige periode aan.

Groetjes
x
Hi,

Ja, ik heb eigenlijk altijd al te veel verantwoordelijkheid op mijn schouders genomen. Niet voor niets dat ik nu weer bij de psycholoog ben voor weer een maand of 9. Ook mijn ouders praten met een hulpverlener, om een soort van te leren om met mij om te gaan. Niet zo zeer leren, ik ben geen probleemkind, maar wel wat te doen op welk moment. En laatst hadden we dus een gezamenlijk gesprek met zijn allen.

Het is een beetje gek, mama en ik gingen dit weekend naar papa toe en ze hadden dus heel veel gepraat maar nu lijkt het gewoon bijna weer of ze een relatie hebben. Er zijn geen ruzies en ze gaan goed met elkaar om en het was fijn. Ik heb zaterdag zo genoten, voor het eerst was er geen ruzie of gedoe. Het was zo vreselijk fijn, zoveel gelachen en samen geweest. Onbeschrijfelijk.
Ik hoop dat de gesprekken met de psycholoog jou helpen. Je ouders praten ook met iemand, dat helpt ze vast. Zo'n gemeenschappelijk gesprek kan nuttig zijn. Eventuele bedenkingen en misverstanden kunnen daar uitgeklaard worden.

Als zaken uitgepraat zijn, kan het dat de boosheid "op" is. Dit betekent niet per se dat ze weer een relatie hebben, maar dat ze elkaar wel weer kunnen tolereren. Het is vast fijner voor jullie om in één kamer te kunnen zijn, zonder dat er ruzie aan de gang is.

Ook al hebben je ouders geen relatie meer, hoeft dat niet te betekenen dat jullie geen plezier meer kunnen hebben samen. Jullie kunnen nog steeds samen afspreken en leuke dingen doen. Het is goed om dat te doen. Soms verbetert de band tussen personen als ze niet meer continu bij elkaar zijn. Wat ruimte kan een relatie ten goede komen.

Reageer