help! ik snij mezelf


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo allemaal
Ik wil alvast voordat ik met mijn verhaal begin sorry zeggen voor het gigantische verhaal wat het gaat worden maar op dit moment weet ik het allemaal niet meer en ik moet het gewoon allemaal effe kwijt. Maar ik hoop toch dat er mensen zijn die effe de tijd nemen om het door te lezen.
Nou laat ik er maar mee beginnen dat ik een jongen van 15 jaar ben en er ongeveer 10 maanden geleden voor mezelf ben achtergekomen dat ik op jongens val. Alleen een van de problemen is dat ik thuis christelijk ben opgevoed en dat (gelukkig alleen!) Mijn vader vol tegen homoseksualiteit enzo is ( ik ben al lang blij dat de rest van mijn familie het wel accepteerd)
Het was dan ook schrikken toen ik er achter kwam dat ik op jongens viel. Vanaf toen wist ik echt niet meer wat ik moest ik liep de hele tijd met de gedachten hoe ga ik dit ooit thuis vertellen en hoe gaat mijn vader hier op reageren. Hierbij komt ook nog kijken dat ik in die zelfde tijd steets meer interessen kreeg in nagellak en dat het me best best leuk leek/lijkt om te dragen. Hierdoor voelde ik me raar en wist ik niet meer wat ik moest. Ik begon me te snijden en naar een paar dagen zaten mijn onder en bovenarm er helemaal onder. Op dat moment was het niet gek als je bijvoorbeeld bij gym een trui aan had dus het viel gelukkig niet op. Maar een paar weken later in een andere les had ik mijn mouwen iets omhoog en zag mijn beste vriedin de sneeen zitten. Ze vroeg er naar en of ik de reden er achter wilden vertellen. Ik was al twee weken nergens anders mee bezig dus het was heel fijn om het verhaal bij haar kwijt te kunnen. Ze reageerden er heel lief en goed op en we hadden er een tijd over gepraat. Doordat ik daarna ook steets bij haar me verhaal kwijt kon had ik geen behoefte meer aan snijden. Maar 2 maanden later had ik nog niks thuis verteld en begon ik weer over alles na te denken. Het snijden begon weer alleen nu op mijn onderbeen en veel meer en dieper. Hiedoor waren de sneeen veel beter zichbaar en bleven ze ook langer zitten. Dit maakten me nog rotter en ik ging door met snijden. Een paar dagen later was ik 50 sneeen rijker en voelde ik me alleen nog maar rotter. Die goede vriendin en mijn vriendengroep wisten het nog niet. Die zelfde dag besloot mijn vrienden groep om binnenkort te gaan zwemmen. Iedereen keek raar toen ik zij dat ik niet mee ging. Die vriendin snapten natuurlijk zelf ook wel waarom ik niet mee wilden. En kwam zelf naar me toe met de vraag of dat ik me weer sneed. Uiteindelijk heeft zij tegen de groep gezegt dat ik mezelf sneed maar dat ik er liever niet over wilden praten. Gelukkig zit ik in een vriendengroep due met zulke dingen heel normaal om gaan. Een paar weken later ben ik ook voor hen uit de kast gekomen. Door dat mijn vrienden mij accepteerde en me hielpen waar ze konden had ik geen behoefte meer aan snijden. Het is maanden achter elkaar echt heel goed gegaan en ik voelde me echt goed. Maar nu een week geleden ging echt weer verschrikkelijk mis. Ik begon weer steets meer na te denken en alle nare gedachtens kwamen weer op. Toen vertelde die beste vriendin ook nog dat ze volgend schooljaar naar een hoger niveau gaat. Dus dan zit ze niet meer bij mij in de klas. Ik heb dit afgelopen jaar altijd bij haar mij verhaal kwijt gekunt en ze hielp altijd. En is dat is straks allemaal weg. Ik heb in twee dagen tijd een van mijn bovenbenen naar de tyfus geholpen door het helemaal vol te snijden. Ik durf nu een week later nog steets niet goed naar me been te kijken want ik ben er alleen maar lelijk van geworden en ik ben bang dat de meesten nooit meer weggaan.

Nou mensen dit was mijn hele verhaal ik weet hij is echt verschrikkelijk groot. Maar toch
Hoop ik dat er mensen zijn die willen helpen.
Liefe groetjes Koekhapper

34 reacties

Reputatie 2
Badge +1

hey ik hoop dat het snijden nog minder is geworden

ik ben ook gay maar mijn klasgenoten weten het wel mar voor de rest niemand

  dus kunnen we misschien een keer praten over alles 

Hey,

Het klinkt alsof je in ieder geval wat positieve ontwikkelingen hebt doorgemaakt in deze heftige rollercoaster! Ik hoop voor jou dat deze stijgende lijn zich blijft voortzetten. Gelukkig heb je fijne mensen om je heen.

Top dat het je zo heeft geholpen om dit van je af te schrijven! Doe dat gerust vaker als je daar behoefte aan hebt, het forum staat tot je beschikking!

Gr. Pin

Heee hoi iedereen,

Na 6 maanden voor dood te zijn geweest op het forum ben ik er weer. Na het laatste berichtje dat ik had geplaatst, kreeg de situatie  kort er op een hele andere wending. En was het net ofdat ik in een sneltrein was gestapt. Een half jaar lang heb ik het steets voor mezelf uit gesteld hier weer wat van me te laten horen omdat ik het lastig vond de dingen te moeten opschrijven. Maar op dit moment stromen mijn gedachtens over en is het denk ik belangerijk dat ik alles van me af ga schrijven.

Nou hier komt ie:

In mijn laatse berichtje stond dat ik met me mentor zou gaan praten. Dit heb ik gedaan en in dat gesprek vertelde ik haar over de situatie. We spraken af dat ik elke week bij haar op gesprek zou komen. Ze liet me door het gesprek in zien dat ik het snijden moeilijk altijd voor me moeder kon achter houden. En we stelden een tijds schema op die duurde tot de kerst. In deze tijd kon ik bedenken hoe en waar ik het gesprek met me moeder wou gaan doen. In de weken die volgde besloot ik dat ik het me moeder wou vertellen onder een mentor gesprek. In die weken ging het ook steets beter met me de gespreken hielpen en samen met me mentor had ik manieren gevonden om afleiding te vinden van het snijden ( heb me in die weken nog wel gesneeen maar veel minder dan ik anders deed). Daarvoor besloot ik veel eerder dan ik ooit had kunnen dromen begin oktober al om het gesprek te plannen. 

 

Eigenlijk was het de bedoeling alleen aan me moeder te vertellen dat ik mezelf snee en op een ander tijdstip als ik er klaar voor was uit de kast te komen. Alleen kwam me moeder onder het gesprek zelf met de vraag ofdat ik misschien op jongens viel. Omdat ik er niet had op gerekent overviel het me best wel, daarvoor besloot ik om als homoseksueel uit de kast te komen ( puur omdat ik van me eigen nog niet weet wie ik ben en dat ik wel weet dat ik op jongens val). Me moeder reageerde er net als ik al had gedacht super goed op,  ik denk dat elke moeder dat heeft wel heeft ze vond het wel super heftig dat ik me zelf snee. ze stelde voor dat zij eerst met me vader in gesprek zou gaan. Die zelfde avond heeft ze het  nog met me vader er over gehad, en de volgende dag ben ik zelf naar hem toe gegaan. Hij reageerde gelukkig heel lief en rustig en hij zij dat hij niks anders kon doen dan helemaal achter me staan, maar aan alles merkte je dat hij er veel moeite mee had. Ik heb jammer genoeg na dit gesprek nooit meer met hem het er over gehad.

De volgende dag ging ik met me moeder wat drinken en heb ik een fijn gesprek over de hele situatie met haar gehad. Alleen een ding ging geheel anders dan verwacht. We hadden het ook over andere geaardheden maar dat gesprek ging alles behalve soepel en hierdoor kwam uiteindelijk ook een vervelende stilte. want biseksueel bestempelden ze als "ja zulke mensen bestaan ook" en van het bestaan van andere geaardheden had ze nog nooit gehoord en dat hoefde ze ook niet. Dit deed echt super veel pijn en kwam als een nieuwe gigantische klap omdat ik nog steets in de knel zit met wie en wat ik nou ben en dat ik dus net zo goed bi, pan of weet ik wat kan wezen. Maar goed eer dat ik de strijd heb gewonnen van mezelf van wie ik nou eigelijk ben durf ik hopelijk ook de "strijd" aan te gaan met me ouders.

Verder ( ja ik weet het me verhaal is nog steets niet klaar ik vind het al heel wat dat je tot dit gedeelte bent gekomen) was er na de kerst vakantie een nieuw meisje in de klas gekomen. We bleken het goed te kunnen vinden (inmiddels zijn we super goede vrienden)  en ze vertelde me dat ze bi was en dat het voor haar een jaar had geduurd voordat ze uit de kast had  durfen komen. Ik had opdat moment het gevoel of dat er 10 kilo stenenen van me af viel ( ik had voor de fucking eerste keer iemand gevonden die me 100 procent begreep!!!!!) Toen ze dit vertelde wist ik dat ik ook kon vertellen dat ik met me geaardheid strucelde en ze begreep me volledig!!!! Van al me vrienden was zij de eerste waar ik niet hoefde uit te leggen wat Pan in houd en ze vertelde dat ze een tijd had gedacht dat ze misschien zelf Pan was. Dus dit was echt een geweldig moment ( toen ik thuis kwam heb ik letterlijk staan dansen in mijn kamer of iets wat er in ieder geval op moest lijken😂)  ik durfde nu ook voor het eerst (want dit had ik alleen nog op het forum vertelt en nooit aan vrienden) te vertellen aan iemand dat mij seksueel exspirimenteren met bijde geslachten best leuk lijkt en ze reageerde er echt heel normaal op!!  

 

Wouw wouw wouw het valt niet te beschrijven hoe onwijs heerlijk het is alles in 1 keer achter elkaar op te kunnen schrijven. Ik weet niet of er een gek bij is die dit allemaal gaat lezen maar voor mij heeft dit in iedergeval echt goed gedaan. 

 

Lieve groetjes Koekhapper!!❤

 

Hey,

Wat goed dat je een vriend in vertrouwen hebt genomen en hij je ertoe heeft gezet om het je gymleraar te vertellen. Hij reageerde heel erg goed en door jullie gesprek gaan je ook met je mentor spreken.

Je hebt er vertrouwen in dat je mentor vertrouwelijk om zal gaan met je informatie en dat je een goed gesprek te wachten staat. Fijn man!

Je bent na deze gebeurtenissen trots op jezelf. Je hebt hartstikke gelijk hoor! Helemaal niet egoïstisch, het is juist goed dat je trots bent op de knappe dingen die je hebt gedaan!

Gr. Pin
Badge +1
wow wow wow, wat een nieuws dit zeg! ik zie hier echt een grote vooruitgang! En je mag zeker trots op jezelf zijn, want ik ben ook trots op jou! ik heb je echt zien veranderen deze maand ( wow dat klint raar ) ik heb in het begin met je gepraat en adviezen gegeven en je neemt het naar mijn mening heel serieus, dat is echt top! en goed dat je het ook hebt verteld aan je gymleraar, ik zou dat zelf echt niet durven. En die misselijkheid enzo hoort allemaal bij zenuwachtig zijn, of dat nou is zenuwachtig zijn voor een toets of voor een belangrijke wedstrijd, zenuwen horen erbij dus ga niet stressen daarover ( niet dat je dat doet, gewoon om te voorkomen ) als je echt veel klachten krijgt met zenuwen moet je er met iemand over praten. maar de oplossing is simpel, want al deze klachten komen dus door het snijden, dus dat is echt het probleem. Mijn tip voor nu is, hoe gek en dom het ook klinkt, probeer even te genieten van dit en ookal snijd je, trek je er even niks van aan. doe alsof snijden niet boeit. alsof het heel normaal is. Denk er heel chill over. misschien als je je niet zo schuldig gaat voelen over de gevolgen ervan, stress je minder en dat leid dan tot het stoppen/verminderen van snijden. Je hebt er met iemand over gepraat, en alles komt echt wel goed uiteindelijk. Weet je nog hoe hopeloos je was een maand geleden toen je deze forum schreef? kijk waar je nu bent. Je bent ver gekomen. Drop ur worries, u made new friends here, everything is gonna b fineee. Maar, als er dan weer iets fout gaat, ga dan niet weer helemaal naar beneden vallen en opnieuw beginnen. Als er iets gebeurt, gewoon kalm doen en praat er met iemand over. Wat ik je trouwens wel kan aanraden is wat minder dingen hier te vragen en hopeloos te zijn maar dingen zelf proberen te oplossen. ( dont get me wrong, ik vind het echt super om met je te praten! om eerlijk te zijn voel ik me echt eenzaam deze vakantie en je hebt me zonder dat je het doorhad geholpen lol, iedere x als ik een melding kreeg werd ik blij )Want je kan niet afhankelijk zijn van een website. Het gebeurde eerder, met je vriendin toch? ze ging naar een andere klas en toen had je niemand. Probeer meer zelfvertrouwen te krijgen. Want er is geen reden om onzeker te zijn, ur amazing!!

loveee, ikwillieveranoniemzijn
Nou liefe mensen de twee uur gym die ik vandaag had zijn helemaal anders gelopen dan ik had gedacht ( gelukkig alleen in positiefe zin!)

Want ik had vandaag ( voor de gymles) aan een goede vriend vertelt dat ik me weer had gesneden en hij vond dat ik echt aan de gymdocent moest vertellen dat ik mezelf snij. Want ik had er voor gekozen om me gymkleren te "vergeten" en wat hij dus ook zij en ik al eerder had gedacht ik kan moeilijk elke gymles me spullen "vergeten". Ik heb me de hele ochtend misselijk gevoeld en ik zag er echt verschrikkelijk tegen op maar uiteindelijk ben voor de les naar de gymdocent gegaan en heb gevraagd of ik hem mischien persoonlijk kon spreken. Toen heb ik hem dus vertelt dat ik mezelf snij.

Hij reageerde er echt heel chill op en ik voelde me echt begrepen. Hij vond dat ik kleding onder de gymles moet dragen waar ik me het fijnst bij voel. En als ik wel korte mouwen zou willen dragen dat hij me dan best wil helpen met verband er om heen doen. Hij vroeg ook (wat ik niet anders had verwacht) of mijn ouders of mijn mentor ook weten dat ik mezelf snij dat antwoord was natuurlijk nee. Nou ben ik altijd heel stellig geweest met zulke dingen aan je mentor vertellen want hoe graag je het meestal ook niet wil de dingen komen toch wel bij je ouders. Alleen kwam dit ook omdat ik in de afgelopen twee jaar een mentor heb gehad die geen f*ck heeft uitgevoerd en ik dus eigenlijk geen metor heb gehad. De mentor die ik nu heb is dat juist heel anders want ik ben er 100% van overtuigd dat alles wat je met haar bespreekt en je echt niet wil dat het bij je ouders te recht komt dit ook niet gebeurt. Nu heb ik dus met me gymdocent afgesproken dat als hij me mentor zou tegen komen dat hij zou vertellen dat het niet helemaal lekker met me gaat en dat ik dus graag een gesprek wil.

Nou heb ik morgen les van me mentor en ik weet natuurlijk niet of me gymdocent haar al heeft gesproken. Maar ik wil in ieder geval zelf al vragen of ik een gesprek met haar kan hebben.

Nu ik klaar ben met alles typen zie ik pas hoe bizar grote lap tekst het is geworden. Maar nu ik alles heb kunnen opschrijven lucht het echt gigantisch op!!! Misschien klinkt dit echt best wel egoistisch maar na alles wat er ( best wel onverwacht) allemaal is gebeurt vandaag ben ik wel een klein beetje trots op mezelf!

Liefe groetjes Koekhapper!
Badge +1
geen probleem, always here 4 u !
He hoi ikwillieveranoniemzijn

Super super bedankt voor je liefje berichtje dit doet me oprecht goed.

Groetjes koekhapper
Badge +1
hiii,

even terzijde, maar ik vind het echt super goed van je dat je niet opgeeft! het lijkt me zo lastig om in zo’n situatie te zitten, ik kan het me niet voorstellen. Het snijden is het echt niet waard, geloof me. Maar goed, ik kan je zooovaak vertellen dat het niet goed is maar dat weet je zelf ook wel. Ik wil je gewoon een compliment geven, want je doet het echt goed en je zit in een lastige situatie en je gaat er prima mee om ( behalve het snijden, maar dat komt nog wel ) je vraagt om hulp aan de kindertelefoon, je probeert je leven een beetje te veranderen, echt blij om dat te zien.
Vergeet je gymspullen.
Hey,

Ik denk dat je er nu niks meer aan hebt, maar er bestaan van die 'sleeves' die je over je arm trekt met een blessure. Bij basketbal zie ik dat veel.

Hier zie je daar voorbeelden van.

Je kan dan zeggen dat je een blessure hebt en dat je daarmee moet sporten.

Voor nu zou je ook kunnen zeggen dat je door je enkel bent gegaan of je vingers intapen en vertellen dat je ze hebt gekneusd en echt niet kan gymen.

Anders zou ik een lange mouwen shirt aantrekken.

Gr. Pin
He hoi ikwillieveranoniemzijn

Bedankt voor alle iedeeen!

Ik heb niet of dicht bij me polsen gesneeden,
Het is meer de bovenkant van me onderarm ( is dit nog logisch?🙄) dus polsbandjes kan al niet.
En de rest van de iedeeen is er ook geen een bij die zou kunnen want ik heb al die dingen niet.

Alsnog vind ik het hardstikke lief al die tips! volgens mij kan ik wel janken want ik weet zelf echt niks meer te verzinnen!!!

Groetjes koekhapper
Badge +1
hi darlinggg,

goed dat je alles opschrijft, en je kan ons ( ofja mij in ieder geval ) zeker vertrouwen! je moet echt niet gaan stressen want dat maakt dingen alleen erger; dont worry, be happy 🙂 makkelijk gezegd moeilijk gedaan iknow, maar je komt er wel.

misschien kan je er make up overheen doen? of gewoon een losse lange trui, van dun materiaal. Misschien kan je gym proberen te skippen, maar dat ter zeide. Ik weet niet hoe het eruit ziet, maar als het heel erg is moet je echt verband ofzo erop doen. Maar ik denk dat een lange dunne trui die je armen ook bedekt een beter idee is. als het dichtbij je pols is kan je iets van armbandjes omdoen, ( volgensmij bestaan er speciale sport polsbandjes voor zweet ofzo ) of je kan een soort handschoen aan doen, van dat dunne materiaal dus niet die dikke voor de winter. Probeer het in ieder geval te bedekken.

groetjess, amiraa 🖤
He hoi allemaal!

Ik weet het al weer een update. Maar ik heb vandaag weer een terugval gehad met snijden, dit keer op mijn rechter onderarm. En ik had gewoon heel erg de behoefte om alles effe op te kunnen schrijven en ergens mijn verhaal kwijt te kunnen dusja. En ik heb dringend advies nodig.

Ik heb vanaag dus weer een terugval met snijden gehad. het zijn er aardig wat en ze zijn ook flink goed te zien. In principe maakt het nog niet heel veel uit dat ze goed te zien zijn. Want ik ben echt een groot truien liefhebber en loop er het liefst het hele jaar in. Alleen ik heb morgen twee uur gym en het is er nou niet echt weer voor om in deze hitte twee uur in een trui te sporten. Dus dan komt het er op neer dat ik in korte mouwen moet. Maar ja dan ziet de hele klas in een keer die sneeen. ik zou er ook plijsters over heen kunnen plakken alleen zou ik daarvoor de hele voorraad moeten plunderen zoiezo zou dat alleen maar een kliederboel worden en verband of iets in die buurt hebben we niet liggen. Dus dat gaat allemaal niet. En het zou een grote grap worden als mensen er naar vragen en ik antwoord ja dit heeft mijn kat gedaan want dat geloofd geen enkele idioot. Dus mijn vraag is wat moet ik nu doen want ik schiet steets meer in de stres.

Nou nu ik dit alles heb getypt geeft het een fijn gevoel dat ik alles effe van me af heb kunnen schrijfen. Ik hoop dat er mensen zijn die een advies willen geven want zelf kom ik er niet meer uit.

Groetjes Koekhapper!
Badge +1
haiiii,

ik denk dat je eerst seks moet hebben met een jongen en een meisje voordat je écht weet wat je wil, dus voor nu niet teveel twijfelen!
als er iets is, dan kan je altijd nog een update toevoegen!! ❤️
Hi hoi Ikwillieveranoniemzijn!

Ook jij super bedankt voor je reactie!

Het idee om met een meisje seks te hebben trekt me altijd wel aan. En het lijkt me ook best wel leuk/spannend om met een meisje te experimenteren. Maar voor me gevoel blijft het daar altijd bij. Dus ik denk dat het iedee om seks te hebben met een jongen me meer aantrekt. Maar ja geen van bijde is nog in de praktijk gebeurt. Dus dit is alleen hoe ik denk dat ik het vind. Ik kan het uiteindelijk wel veel fijner vinden om met een meisje seks te hebben dan met een jongen.

Met mezelf gaat het op dit moment wel reddelijk. Ik probeer elke dag zo veel mogelijk dingen te doen om me zelf maar af te lijden van al me gedachtens en volgensmij wil dat best wel lukken op dit moment. Ik probeer ook elke dag sommige dingen steets te doen zo heb je voor je zelf een klein ritme waar je jezelf aan kan houden.

Groetjes Koekhapper!
He hoi Pin en Geen Naam

Super bedankt voor de reacties!

Ik weet dat ik niet per se een label aan mezelf hoef te plakken en ik ben nog maar 15 dus er kan nog weet ik wat allemaal gaan gebeuren met me gevoelens. Hoe ik er op dit moment in sta zou ik mezelf het labeltje homoseksueel geven omdat ik al vaker op jongens verliefd ben geweest en me in het algemeen meer intresseer in jongens. En ik weet ook wel dat ik me er niet al te druk om hoef te maken. Maar voor jezelf in het gewoon het fijnst om iets zeker te weten en niet onzeker te hoeven zijn over wat je nu wel en niet voelt voor iemand.

Groetjes Koekhapper!
Badge +1
hai koekhapper! je kent me misschien nog wel, ik moest zo plotseling aan je denken want je zei dat je een update zou geven dus ik keek even en jahoor hahah

Als allereerst wil ik zeggen, goed dat je een alternatief voor snijden hebt gevonden, maar jezelf verbranden is echt niet goed voor je. Maar, je zegt dat het te weerstaan is om geen aansteker te kopen dus dat gaat echt de goede kant op!! ❤️

en over dat je je seksueel aangetrokken voelt bij meisjes maar niet dat je verliefd op ze kan worden, dat hebben veel mensen. Ik zou er niet teveel over nadenken, misschien heb je het juiste meisje niet gevonden ofzo, en misschien ben je biseksueel. Ik zou er niet teveel over nadenken totdat er een situatie ontstaat waarbij je bv verliefd bent op een jongen / meisje maar niet seksueel aangetrokken voelt. Uiteindelijk in het leven, ga je voor een iemand, of dat nou een jongen of meisje is, maakt niet uit! Wat ik zie is dat je twijfelt aan je seksualiteit, maar je hoeft helemaal geen “ label “ te hebben. Je hoeft niet persee bi, hetero of gay te zijn. Het maakt echt niet uit! Je ziet het wel wanneer je verliefd word op iemand en meestal als je verliefd word voel je je ook een klein beetje seksueel aangetrokken. En het is heel normaal dat je geil word van porno met meisjes erin, dat hebben jongens nou eenmaal. Wil je dan ook iets met een meisje doen, of word je alleen geil ervan, en zou je dan liever met een jongen iets willen doen?

dit hoort allemaal bij het leven, ik zou echt niet twijfelen, je ziet t wel wanneer je iemand leuk vind! Hoe gaat het trouwens met jezelf, en hebben mijn tips vorige keer een beetje geholpen?

groetjes! ⚡️
Hey,

Voor waar je op valt, hoef je je niet voor te schamen. Homoseksualiteit is al iets wat in de tijd van de Romeinen bekend was, en is daarmee iets natuurlijks.

Iedereen is biseksueel, omdat je in je leven vaker verliefd wordt dan één keer. Je kunt wel op een bepaalt geslacht vallen op de manier van seksueel aangetrokken voelen tot dat geslacht, maar je kunt dan wel verliefd zijn op iemand anders. Liefde is namelijk wat anders dan op de personen waarop je valt.

Iedereen die tot nu toe verliefd is geworden op meiden, kan nog verliefd worden op een jongen en andersom.

Ben je nu verliefd op een jongen als jongen, dan ben je homo, anders niet. Ben je op niemand verliefd? Dan hoef je je niet in die termen te verdiepen.

Groetjes,

Geen_Naam
Hey,

Ik las je update en daar wil ik even op reageren.

M'n zus heeft hetzelfde als jij, maar dan omgekeerd. Seksueel voelt ze zich aangetrokken tot vrouwen en mannen, maar romantisch alleen tot vrouwen. Ze gaat i.h.a. door het leven met het label biseksueel, omdat niet iedereen haar begrijpt en zo heeft ze nog wat redenen. Er zijn ook specifiekere termen voor. Biseksueel en homoromantisch of zoiets?

Ik weet het niet precies. Het maakt niet uit welk label je pakt. Gay is in principe ook een koepelterm, waar veel meer seksualiteiten onder vallen dan homoseksueel. De labels zijn tegenwoordig helemaal niet meer zo vast en eigenlijk kan iedereen gewoon er zijn eigen betekenis aan geven. Maak je dus echt geen zorgen om wat wel en niet kan of mag. Alles kan en mag en is oké! Pak een label wat bij je past en wat goed voelt en wees ook niet te veranderen als dat goed voelt.

Gr. Pin
Hee allemaal!

Ik weet dat ik had gezegd dat ik zo nu en dan dit topic zou updaten maar ja het is al weer een maand later. Ik ben ( wat inmiddels al weer een week terug is) op vakantie geweest en kon ik niet zo makkelijk op internet.

Maar goed in deze maand is er weer genoeg gebeurt en ik heb echt ongeloofelijk de behoefde om me verhaal kwijt te kunnen.

Dus laat ik maar beginnen. Op vakantie had ik niet de mogelijkheid op mezelf te snijden. Wat opzich wel goed was maar dan pas merk je hoe verslaafend het is om jezelf te snijden. Maar ik had een andere manier gevonden om me verdriet in kwijt te kunnen en dat was niet een beste want ik begon mezelf met een aansteker te branden. En ik zal eerlijk zijn dat is echt een hel mischien nog wel erger dan snijden. Hoe stom en hoe dom ook maar nu ook nog steets denk ik ik wil mezelf branden terwijl het tering veel pijn doet. Ik ben nu weer thuis en we hebben in huis geen aanstekers liggen en de drang om ze te kopen is nog te weerstaan. Dus dat is een klein dingetje waar ik toch wel trots op ben!

Naast al deze nieuwe ellende ben ik ook weer over andere dingen gaan na denken en dat is nou niet echt iets waar ik vrolijk van word. Want me hoofd word er alleen maar voller van. En dat is ( ik weet ik heb hier niks over gezegd toen ik deze topic begon maar dit speelt al weer een tijd door me hoofd ik heb het hier ook nog niet over gehad met vrienden want ik schaam me denk ik er toch voor)
Dat ik denk dat ik me wel seksueel aangetrokken kan voelen tot meiden maar niet verliefd er op kan worden. Want precies het zelfde gevoel als wat ik bij jongens heb kan ik soms ook bij meiden hebben. Dat ik ze dus echt heel knap kan vinden. En als ik porno kijk kan ik ook best wel geil van een vrouw worden. Maar ik heb echt nog nooit gehad wat ik dus wel bij jongens heb dat ik iemand echt leuk vind of dat ik verliefde gevoelens voor een meisje heb. Maar me vraag is dus is dit niet heel raar en kan je uberhaubt wel als je gay bent seksuele gevoelens hebben voor een meisje. Of ben je dan niet gewoon bi.

Nou om dit nou nog een update te noemen... mischien is daar voor me verhaal een beetje te groot geworden. Maar goed me hoofd was weer eens veel te vol en ik liep al een tijd met deze vraag in me hoofd. Dus ik hoop dat er mensen zijn die effe de tijd willen nemen dit door te lezen en me willen helpen.

Groetjes koekhapper!
Badge +1
ugh, ik zou echt graag naar school willen. Ik heb gewoon een beetje contact nodig ahahah,

maargoed, goed dat je iets van je laat weten. Geef me een update als er iets is gebeurd ok?
Haha ik vind het alleen maar heel lekker dat ik vakantie heb, alleen al aan de gedachten weken achter elkaar niks te hoeven doen vind ik echt geweldig. Maar dat is mischien ook omdat ik in de afgelopen maanden alleen keihard heb geleerd voor school en ook nog al het gedoe van me zelf er bij. Ik heb nu al bijna twee weken vrij maar ben nog steets aan het uitrusten van al die toetsen die ik in de laatste twee schoolweken heb gehad😂

En als er weer wat is of ik heb een vraag dan gooi ik die zeker hier in

groetjes Koekhapper
Badge +1
als je denkt dat dat beter is, lekker doen! niet al teveel twijfelen, t komt wel goed. Heel erg bedankt voor dit gesprek trouwens, t is nu zomervakantie en t is echt vet saai dus k word wel blij iedere x als ik een reactie zie haha 😉

als je nog hulp nodig hebt, just say it!
groetjes, ikwillieveranoniemzijn
Hi ikwillieveranoniemzijn

Als het om zulke dingen gaat is mijn vader zeker geen leuk persoon alleen maar lastig. Je moet het zo zien hij heeft zijn mening en daar blijft het bij. Dus om nou naar hem toe te gaan om er samen over te praten, denk ik dat ik daar zelf niet zo zin in heb. Ik denk dat het beste iedee en oplossing is dat ik wacht tot dat ik verkering heb en dan is het hoe het is ( hoe dan ook heeft hij er niks over te zeggen) en moet hij mijn geaardheid gewoon respecteren. Voorderest heb ik een hardstikke liefe vader en kan ik altijd naar hem toe alleen met zulke dingen verschillen we nogal van mening.

Groetjes Koekhapper

Reageer