Heel erg emotioneel

  • 6 March 2018
  • 5 reacties
  • 171 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Ik ben een jongen van 13 verder niks bijzonder,

Nou dus ik doe havo 1e jaar maar het gaat echt slecht mijn vader is niet boos op me ofzo maar hij is teleurgesteld en dat breekt mijn hart echt. bij elke onvoldoende doe ik mijn best om niet in tranen te vallen ik probeer me sterk te houden en me best doen maar ja. dot ik me vader tegen me moeder hoorden praten over mij mijn vader zij "ik geef het op ik kan het niet meer aan" want als ik een onvoldoende heb dan stresst me vader ook

maar ik ben al 1 keer naar het ziekenhuis gegaan voor een heftige stressaanval. me moeder heeft me ingeschreven bij een therapeut maar het doet gewoon pijn om te zien dat je vader je niet helpt en laatste tijd ben ik emotioneel en verlies ik steeds meer mijn vrienden en mijn vriendin door dat ik ze negeer alsjeblieft help me

( ik heb het snel geschreven let niet op mijn spelling)

5 reacties

Wat vervelend !
Vind je het niveau lastig? Meer vragen tijdens de les helpt? Laat je overhoren?

Wat ik altijd zeg: Meer dan je best kun je niet doen.
Accepteer dat ! Praat erover met je ouders dan het moeilijk is en misschien kn je een afspraak maken met je mentor en ouders voor een gesprek.

Tips:
Ga plannen, zo hou je overzicht (doe niet teveel op een dag)
Begin optijd met leren
Neem een pauze onder het leren

Spreek veel met je vrienden af en natuurlijk heb je daar niet altijd tijd voor.

Xx mij
Hoi!

De prestatiedruk die je vader (onbewust) op je legt, bezorgt jou stress. Je vader wil vast het beste voor je, maar uit dat op een negatieve manier, die jou stress bezorgt.

Aan de reacties van @Esmee9 en @Lemac heb ik niets toe te voegen, daar krijg je heel veel goede tips uit.

Neem genoeg tijd voor jezelf, en voel je niet schuldig als je even geen tijd hebt voor anderen. Soms moet je even alleen zijn om jezelf terug te vinden. Je kunt dit aan je omgeving uitleggen, zij begrijpen het vast.

Een vertrouwenspersoon of mentor is inderdaad een goed idee. Stress werkt niet bevorderlijk op je schoolresultaten. Je bent zelfs al naar het ziekenhuis geweest voor een stressaanval. Als je voelt dat de stress de controle over jou overneemt, probeer dan goed te letten op je ademhaling. Adem rustig in en uit, en laat bij elke keer dat je uitademt de stress je lichaam verlaten.

Als je je best doet, is er niets om je schuldig over te voelen. Als het dan nog niet lukt, kun je je afvragen of je op het juiste niveau zit. Dit hoef je niet alleen uit te zoeken. Op school zijn er personen hiervoor, en je hebt je therapeut.

Het kan ook helpen de bron van je stress aan te pakken, en met je vader te praten. Als je dat moeilijk vindt, kun je hem vragen mee te komen naar een sessie met je therapeut. Misschien bedoelt je vader het niet zo, of heeft hij een verklaring voor zijn gedrag.

Groetjes
x
Hoi!

Hoe zit het inmiddels met je therapeut? Waarom dat het eerste is wat ik vraag: Ik denk niet dat dit probleem alleen met jou te maken heeft. Je vader triggert enorm veel stress in je. Naast de normale druk die je kunt voelen om een voldoende te halen, krijg jij extra veel druk van je vader. Dit zorgt dus voor dubbel zoveel stress al normaal en ik snap dat je hierdoor niet kunt functioneren. Je therapeut zou een keer een sessie samen met je vader kunnen doen. Dan kunnen jullie het er over hebben in een veilige omgeving (daarmee bedoel ik, waar niemand je iets verwijt, etc.)

Ik vind het heel lief dat je extra je best doet voor je vader, maar school doe je echt voor jezelf. Het is heel normaal om af en toe een onvoldoende te halen. Daar is niks mis mee. Kijk wat er fout ging en zorg dat het de volgende keer niet meer fout gaat.

Kun je een keer met je mentor praten om te kijken of er op school een reden is waarom je die onvoldoendes haalt? Misschien kan school je nog net extra steuntje in de rug geven, waardoor het wel gaat.

Gr. Pin
Zoek een uit of HSP is waar je mee zit, ik had precies hetzelfde en ik ben erachter gekomen dat ik HSP had, daardoor ben ik sterker geworden
Xxx
Hallo,

Wat vervelend is dit 😕.
Ik begrijp wat je voelt en waarom je het voelt.

Je vader is niet teleurgesteld in je, hij maakt zich alleen zorgen.
Hij gelooft er natuurlijk in dat jij heel erg je best doet.
Alleen doe je het wel op de verkeerde manier. (Hoe je iets leert)

Volgensmij geeft je vader je alleen maar wanhoop en paniek.
Je kan het met je ouders over hebben. Wat @esmee9 al zei.
Of je kan naar je vetrouwenspersoon gaan op school.
Die zijn er speciaal om je e helpen bij moeilijke situaties.

Er zijn verschillende problemen die er kunnen zijn ontstaan:
-Je kan de verkeerde stof leren
-Je kan de stof verkeerd begrijpen
-Je kan te veel leren, dan raak je onzeker.
-Te weinig leren
-Te weinig herhaling van de stof.

Het is goed als je even naar dit rijtje kijkt en beseft wat je verbeterpunten zijn.
Verder is het dagelijks leven ook belangerijk.
Een beetje uitrusten hoort daar ook bij, want de hele dag piekeren is onrustgevend.

Ik zou verder nog kijken of je websites over de hoge werkdruk op school kan vinden.
Ik heb ze troueens niet gevonden. Sorry daarvoor.
Als het echt slecht gaat met je kan je altijd nog contact opnemen met de kindertelefoon.
Bellen of chatten, het kan allemaal.

Hopelijk heb je hier iets aan,
Groetjes lemac

Reageer