Skip to main content

hoi lieve allemaal.
ik heb nogal het een en ander meegemaakt in mijn leven en ik ga het hier van me af schrijven, puur om ook aan andere te laten weten dat ze er niet alleen voor staan. er komt hier zo waarschijnlijk een hele bijbel te staan dus je moet er maar net zin in hebben om te lezen. ben je geintereseerd maar je hebt nu geen tijd dan kun je het als het goed is ook opslaan of toevoegen aan favorieten om een andere keer te lezen als je er wel tijd voor hebt, al vast bedankt voor de moeite. here we go…

hoi ik ben TeaLover en ik ben nu 16 jaar.
mijn ouders hebben in 2013 een vechtscheiding gehad waar ik als 6 jarig meisje alles heel bewust van heb meegekregen. de meubels vlogen letterlijk door de kamer heen waardoor ik een trauma heb overgelaten. 
daarna ben ik meegenomen naar mijn moeder die aan de andere kant van nederland is gaan wonen, ik moest naar een nieuwe school, nieuwe vrienden, nieuwe mensen. ik kon maar niet wennen en ik heb mijn moeder gesmeekt mij en mijn broertje en zusje terug te laten gaan naar mijn vader. mijn vader vertelde mij altijd hoe zielig hij was en wat voor een vreselijke moeder ik had dat ze ons zomaar meenam zonder onze toestemming te vragen. 
mijn vader heeft zichzelf ooit een blauw oog geslagen en mijn moeder daar de schuld van gegeven. op een geven moment waren mijn broertje, zusje en ik weer terug bij mijn vader en ik heb daar ongeveer 8 jaar gewoond. mijn vader had een nieuwe vriendin gekregen en ik kreeg er een half-broertje bij. mijn stief-moeder en ik hadden een super goede band samen totdat ze haar eigen kindje kreeg. en nu snap ik dat je je eigen kind anders behandeld dan een kind van iemand anders. maar ze ging alles bepalen thuis ze gaf me straf, sprak me aan. mijn vader is daardoor helemaal veranderd in een man die ik niet meer ken. een maand nadat mijn half broertje was geboren verlangde ik er naar om bij mijn moeder en stief-vader te wonen, het kwam niet door 1 ding dat ik dat zo voelde, mijn stief-moeder was gemeen, mijn vader was niet meer dezelfde man die ik ooit kende, ik had geen vrienden op school ik was ongelukkig. ik kreeg altijd straf ik kon mezelf op sociaal gebied gewoon niet goed ontwikkelen. ik werd opgesloten in mijn kamer, de deurklink werd er aan de binnenkant wegehaald zodat ik er niet uit kon. als hij dat deed zat ik er niet heel lang in. maar ik heb ook wel dagen op mijn kamer gezeten en ik kon naar beneden komen om te eten maar daarna kon ik weer naar boven.
op een geven moment had ik het idee om bij mijn moeder te gaan wonen voorgesteld aan mijn vader die er in eerste instantie oke mee was, hij wou mijn geluk niet in de weg staan. dus het weekend dat ik naar mijn moeder ging heb ik het zelfde voorgestelt aan mijn moeder die verbaasd maar heel blij was.
die zondag ging ik weer terug naar mijn vader maar hij begon mij helemaal te negeren. ik wist niet wat ik verkeerd had gedaan dus ik vroeg aan hem wat er hem zo dwars zat. op dat moment ging hij helemaal tekeer tegen mij. hij vertelde dat als ik weg ging dat ik niet meer van hem hou en dat ik bij de ouder ga wonen die mij niet eens wilt. ik ben huilend naar boven gegaan en ik heb mijn moeder opgebeld of ze zou willen komen ophalen, ze vertelde me dat ik rustig moest worden. ik heb daarna mijn neefje opgebeld en ik vertelde hem hoe overstuur ik was en dat ik eerder weg wou. op dat moment hoorde ik iets kraken op de overloop. en er is maar een plank in het huis dat kraakt als je erop staat, en dat is de plank recht voor mijn deur. ik vertelde mijn neefje dat hij even moest wachten. ik liep naar de deur toe en opende hem. toen ik de deur open deed zag ik mijn stiefmoeder staan. ze had alles gehoord wat ik had gezegd. ze zei:´je gaat alles wat ik heb gehoord maar lekker zelf vertellen aan je vader, anders doe ik het.´ ik was in shock dat mijn ooit zo lieve stiefmoeder was veranderd in de boze stiefmoeder van assepoester. ik ben naar beneden gegaan en mijn vader vertelt wat ik aan de telefoon vertelde aan mijn neefje. mijn vader begon te schreeuwen: ´HET INTERESEERD ME HELEMAAL NIKS MEER WAT JE DOET, JE ZOEKT HET MAAR LEKKER UIT.´ deze zin galmt nog steeds door mijn hoofd heen. maar goed ik vroeg hem dus of hij het erg zou vinden dat ik mama zou opbellen om te vragen of ze me zou komen ophalen. hij zei dat het hem niks boeide. ik weer naar boven mijn moeder weer huilend opgebeld om te vragen of ze me zou komen ophalen. ze zei dat ze er zo snel mogelijk aan zou komen. dat was dus geregeld, ik kende mijn vader en ik wist dat hij mijn hele telefoon zou uitzoeken om mijn gesprekken te lezen tussen...iedereen. ik haalde dus mijn hele telefoon leeg want ja die mocht ik toch niet meenemen en het gaat hem niks aan met wat ik met andere bespreek. toen ik dat had gedaan was mijn zusje net van plan te gaan douchen. ik vertelde haar dat op het moment dat ze onder de douche vandaan zou komen ik niet meer thuis zou wonen. ze begon te huilen. ik vertelde haar dat alles goed zou komen en er meer rust thuis zou zijn, ze zou geen last meer hebben van de ruzies die ik dagelijks had met mn vader. op een geven moment kwam mijn vader boven om zoals verwacht mijn telefoon af te pakken, ik vertelde hem dat mama mij kwam ophalen. hij zei dat ik niks mocht meenemen en beneden mocht wachten. nog geen 5 minuten later was mijn moeder er met mijn tante. mijn broertje was beneden en zag de auto van mijn moeder, zijn geschokte gezicht is het laatste wat ik zag voordat ik de deur uit ging. ik vloog mijn moeder in de armen en er was gelijk een soort gevoel van opluchting, alle spanning had mijn lichaam vertalen en het was goed. 

nu anderhalf jaar later zit ik diep in een put. mijn vader wil mij nog steeds niet normaal spreken ik heb mijn half broertje al anderhalf jaar lang niet gezien en het nekt me. ik heb ik oktober een moeilijke tijd gehad waarin ik mijzelf heb gesneden. ik kon het niet vertellen tegen mijn moeder dus ik heb mijn mentor in vertrouwen genomen. dat heeft echt heel erg geholpen en hij heeft als het ware mijn leven gered. 
nu sinds 2022 heb ik een eetstoornis ontwikkeld omdat ik me gewoon niet oke voel. 
het gaat steeds een stukje beter maar ik ben bang dat op het moment dat het slecht gaat het verkeerd gaat.
ik wil hiermee duidelijk maken dat als je ergens mee zit praat er over. het helpt zo veel.
heel erg bedankt voor het lezen, en ik beantwoord met liefde jullie vragen.
groetjes TeaLover
 

Geen reactie

Reageer