Ik ben even weggeweest, en er is veel gebeurd. In mijn laatste topic was ik pittig boos ( sorry daarvoor ), deze keer ben ik eerder verdrietig.
Hier even even een kleine samenvatting van wat er is gebeurd de afgelopen maand :
Ten eerste, ik ben zowat een maand lang 'clean' geweest, waarin ik me niet heb gesneden. Dit was voor mij best bijzonder en ik was er trots op, totdat ik een week geleden een ontzettend grote tegenslag heb gehad. Het was een normale dag, maar dit veranderde toen ik te horen kreeg dat twee soorten die mijn vader nodig heeft vanaf juli niet meer worden vergoed. Mijn vader heeft een jaar geleden kort na elkaar twee hartinfarcten gehad, wat hem bijna het leven heeft gekost. Hij kreeg zes verschillende medicijnen toegeschreven, waaronder cholesterol en bloeddruk verlagende pillen. Verder nog andere medicijnen die ervoor zorgen dat papa's hart nog gewoon blijft functioneren. En nu, twee daarvan - ironisch genoeg ook nog de twee duurste - worden geschrapt uit de vergoeding. Zoals natuurlijk voor zich spreekt is dit onmogelijk om te betalen, naast de medische rekeningen die we al hadden voor mama's operaties. Het ging eindelijk iets beter, en nu zitten is het twintig keer erger. Dit onverwachte nieuws was natuurlijk genoeg om me te triggeren. Er gingen gedachtes door mijn hoofd als 'Wat nu als papa doodgaat' en "Zouden we ons huis uitgezet worden als we er niet meer voor kunnen betalen". Ik zou het echt niet weten .
Ik heb me die avond zo hopeloos gevoeld dat ik mijn polsen compleet verwoest heb met een puntenslijpermesje. Helaas doe ik dat nu bijna dagelijks.
Ten tweede, een gevolg van wat er die avond is gebeurd: mijn drie beste vriendinnen hebben mijn polsen gezien, en hun reactie was nou niet echt wat ik had gehoopt. Ze reageerden geschokt, zoals ik al had verwacht, en ook teleurgesteld leek het, precies wat ik ze wilde besparen. Ik haat het om anderen teleur te stellen, daarom reageer ik alles op mezelf af o.a door snijden, maar daar stel ik anderen ook weer mee teleur. Het is een vicieuze cirkel waar ik niet uit kan komen.
Ten derde, mijn suicidale gedachten zijn tot op een punt gekomen dat ik moeite heb nog ergens anders aan te denken. Hierdoor heb ik concentratie problemen en mijn schoolwerk lijdt hieronder. Ik zit in 4 VWO en ik vind het best makkelijk, behalve wiskunde. Maar nu heb ik problemen met elk vak bijna, omdat ik zoo veel moeite heb met gewoon een stuk theorie lezen, dat lukt gewoon niet meer. Nu moet ik misschien blijven zitten, omdat ik zo ontzettend veel gemist heb dit jaar.
En ook zo voel ik me een teleurstelling, vooral voor mijn ouders. Ik ben het enige kind dat ze hebben, nadat mijn broer is overleden. Ik wil een goede dochter zijn, die sociaal, vriendelijk en slim is, maar ik faal nu bij alle drie die aspecten.
Het kan me niet meer schelen, en dat plots weer wel, ik begrijp mezelf niet meer. Mijn woede heeft zich omgezet in wanhoop en verdriet, ik weet niet meer wat ik kan doen om het beter te maken.
Ik weet dat veel mensen hier hetzelfde voelen zoals ik doe, dus vraag ik me af hoe jullie het nog volhouden? Plus, hebben jullie misschien nog tips om me beter te kunnen concentreren, zodat ik wel kan leren voor de vakken die ik heb?
En als laatste - een niet helemaal aan dit verhaal relateerde vraag maar ok - hebben jullie nog een paar leuke liedjes ofzo waar ik naar kan luisteren ? Ik moet mijn playlist maar weer eens vernieuwen ( wat voor liedjes t ook zijn maakt niet uit, ik luister naar van alles en nog wat)
bedankt voor het lezen,
stay strong
er is zoveel gebeurd afgelopen maand , hoe ga ik hier mee om ? ( tips ? )
A
A
Hoi,
Ik vind het niet gek dat deze gebeurtenis je heeft getriggert! Het lijkt me heel erg heftig om dat te moeten verwerken! Ik denk dat jullie hier al naar hebben gekeken, maar kunnen jullie misschien overstappen naar een andere verzekering die de medicatie wel vergoed?
Jij denkt dat jij je omgeving teleurstelt, maar ik denk dat je die emotie verkeerd afleest. Ik denk dat ze het vooral vervelend voor je vinden dat je bent teruggevallen, omdat ze je het 'clean-zijn' gunnen. Jij kunt er toch niks aan doen dat jij deze problemen hebt? Dat weten zij ook!
Waarom moet je perse sociaal, vriendelijk en slim zijn? Waarom ben jij niet gewoon genoeg (waarmee ik niet bedoel dat je niet sociaal, vriendelijk en slim bent)? Waarom stel je zo veel eisen aan jezelf? Kijk, het is wel leuk als je die drie dingen bent, maar het is ook zeker niet erg als je het niet bent.
Sociaal, wat is sociaal? Ik vind iemand al vet sociaal als diegene gewoon in staat is met iemand anders te praten. Kun je dat? Waarom denk je dat jij niet sociaal bent?
Vriendelijk, nou ja, je hebt vrienden, dus je zal vast wel vriendelijk zijn. Waarom denk je dat je niet vriendelijk bent? Wat versta je precies onder vriendelijk?
Slim, tja, wat is slim? Is slim een hoog IQ? Ben je pas slim als je hoogbegaafd bent? Zijn mensen met een gemiddeld of lager IQ dan niet slim? Is slim alleen intelligentie of is het bijvoorbeeld ook creatief zijn, vindingrijk, handig of weet ik veel wat?
Je kunt meer dan je denkt! Je hoeft niet overal perfect in te zijn, want dat is onmogelijk. Je hoeft ook niet ergens in uit te blinken ofzo. Je bent goed zoals je bent!
Dat je geen concentratie hebt, is erg begrijpelijk, maar wel erg irritant. Zijn er momenteel dingen waar je even je gedachtes door kwijtraakt (automutilatie telt niet)? Bijvoorbeeld sporten, tekenen, schrijven, tv kijken, even liggen, muziek luisteren/maken, etc. Als je zo'n activiteit doet voor je begint met leren, kan het best zijn dat je concentratie omhoog gaat. Sowieso kun je proberen om iedere keer voor je begint met leren een korte opdracht te doen (dat kan van alles zijn) zodat je concentratie opwekt.
Heb je momenteel hulpverlening? Want we kunnen namelijk wel meedenken naar oplossingen, maar als de oorzaak van je automutilatie en andere problemen niet wordt opgelost, dan blijf je bezig. Je hoeft niet te denken dat jij geen recht hebt op hulp of dat het echt niet kan, omdat je vader en je moeder al dingen hebben. (Ik weet niet of je dit denkt) Jij bent het namelijk net zo goed waard en als je hulp nodig hebt, moet je die krijgen!
Gr. Pin
Ik vind het niet gek dat deze gebeurtenis je heeft getriggert! Het lijkt me heel erg heftig om dat te moeten verwerken! Ik denk dat jullie hier al naar hebben gekeken, maar kunnen jullie misschien overstappen naar een andere verzekering die de medicatie wel vergoed?
Jij denkt dat jij je omgeving teleurstelt, maar ik denk dat je die emotie verkeerd afleest. Ik denk dat ze het vooral vervelend voor je vinden dat je bent teruggevallen, omdat ze je het 'clean-zijn' gunnen. Jij kunt er toch niks aan doen dat jij deze problemen hebt? Dat weten zij ook!
Waarom moet je perse sociaal, vriendelijk en slim zijn? Waarom ben jij niet gewoon genoeg (waarmee ik niet bedoel dat je niet sociaal, vriendelijk en slim bent)? Waarom stel je zo veel eisen aan jezelf? Kijk, het is wel leuk als je die drie dingen bent, maar het is ook zeker niet erg als je het niet bent.
Sociaal, wat is sociaal? Ik vind iemand al vet sociaal als diegene gewoon in staat is met iemand anders te praten. Kun je dat? Waarom denk je dat jij niet sociaal bent?
Vriendelijk, nou ja, je hebt vrienden, dus je zal vast wel vriendelijk zijn. Waarom denk je dat je niet vriendelijk bent? Wat versta je precies onder vriendelijk?
Slim, tja, wat is slim? Is slim een hoog IQ? Ben je pas slim als je hoogbegaafd bent? Zijn mensen met een gemiddeld of lager IQ dan niet slim? Is slim alleen intelligentie of is het bijvoorbeeld ook creatief zijn, vindingrijk, handig of weet ik veel wat?
Je kunt meer dan je denkt! Je hoeft niet overal perfect in te zijn, want dat is onmogelijk. Je hoeft ook niet ergens in uit te blinken ofzo. Je bent goed zoals je bent!
Dat je geen concentratie hebt, is erg begrijpelijk, maar wel erg irritant. Zijn er momenteel dingen waar je even je gedachtes door kwijtraakt (automutilatie telt niet)? Bijvoorbeeld sporten, tekenen, schrijven, tv kijken, even liggen, muziek luisteren/maken, etc. Als je zo'n activiteit doet voor je begint met leren, kan het best zijn dat je concentratie omhoog gaat. Sowieso kun je proberen om iedere keer voor je begint met leren een korte opdracht te doen (dat kan van alles zijn) zodat je concentratie opwekt.
Heb je momenteel hulpverlening? Want we kunnen namelijk wel meedenken naar oplossingen, maar als de oorzaak van je automutilatie en andere problemen niet wordt opgelost, dan blijf je bezig. Je hoeft niet te denken dat jij geen recht hebt op hulp of dat het echt niet kan, omdat je vader en je moeder al dingen hebben. (Ik weet niet of je dit denkt) Jij bent het namelijk net zo goed waard en als je hulp nodig hebt, moet je die krijgen!
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
