Depressie, en is weglopen een optie?


  • Anonymous
  • 0 reacties
Heyo,

Ik ben Spookyzx. Ik ben al een 1 jaar suïcidaal. Ik zie het leven gewoon helemaal niet zitten. Ik zie het nut er niet van in. Je komt op de wereld doet iets en vervolgens ga je er weer vanaf. Waarom zou ik 80 jaar op deze wereld willen rondlopen?

Waarom schrijf ik deze topic überhaupt? Ze zeggen vaak dat mensen die echt zelfmoord plegen , het meestal stil en voor zichzelf houden. En dan plotseling de stap maken.


Een kleine jaar geleden probeerde ik elke dag wel een poging te doen. Deze mislukte natuurlijk altijd. Als ook maar 1 iets niet meteen goed ging stopte ik al. Ik was dan bijvoorbeeld bezig met de voorbereidingen en toen liep er iemand in de buurt of die zag mij. Ja dan houdt het voor mij al op.

Uiteindelijk begon Ik met het maken van een plan. Eerst alles goed bekijken dan uitvoeren. En dat werkte super! Niet perfect, maar ik kwam in de buurt. Helaas werd ik opgepakt en werd ik gedwongen opgenomen voor 2 maanden. Ik mocht echt niks doen daar. Ik kreeg een hard plastic bekertje, zodat je die niet kon breken, me eten werd gemalen en kreeg ik ook in een bekertje. Ik had een bed dat leek op 2 matrassen op elkaar gestapeld. Ik mocht niet in de grote zaal komen waar mensen eten of tv kunnen kijken. Om het half uur kwam er iemand bij me kijken.

En ik had dat ook echt nodig, maar ik werd zo gek daar. Uiteindelijk kwam er elke keer 2 mensen die mij controleerde. Ik deed alles/ probeerde alles te doen om eruit te stappen. Overal zag ik een kans. Helaas werkte het niet binnen dus moest ik naar buiten zien te komen.

Dus ik begon zo normaal mogelijk te doen. De gewone rustige Spookyzx die zich weer helemaal goed voelt. Naar die 2 maanden lukte het dan eindelijk om ontslagen te worden uit de crisis. Me oma haalde mij op. Ze bezochten me in de 2 maanden maar 1x. Ik was gewoon te ver heen.

Eeenmaal thuis pakte ik me map erbij en keek erin, wat was mijn plan? Wat ga ik nu doen? Hier in Nederland is er te weinig ruimte om te verdwijnen.

Dus zit ik te denken om weg te lopen. Als ik wegloop kan niemand me vinden en heb ik tijd om na te denken wat ik ga doen. Ik ben al bezig geweest met het plannen. Ik wou eerst me kleren en andere dingen in een koffer doen, maar ik ga niet de hele tijd met een reiskoffertje rondlopen. Toen dacht ik aan me rugzak van school, maar die wordt weer te zwaar.

Maar om het verhaal niet al te lang te maken, is mijn vraag.
Is weglopen een optie? Gewoon opgaan in de menigte. Weggaan uit de huidige wereld en opzoek gaan naar een nieuwe wereld? Dat zou toch super zijn?

Wat is jullie mening daarover?

See ya!
Spookyzx

33 reacties

nee, weglopen is zekerweten geen optie ik snap je verhaal maar je moet nooit weggaan uit je vertrouwde omgeving. De kans dat je weer depressief word van het straatleven is erg groot. Super trouwens dat je je verhaal zo deelt, vind ik echt stoer van je!
xx LI09
Ik zou niet weglopen, want de kans is groot dat je dan terugvalt. Het leven heeft inderdaad geen nut, maar omdat het geen nut heeft boeit het ook niet als je het verkloot. Dat is altijd hoe ik erover denk tenminste. Het kan eigelijk alleen maar beter worden toch? En elke keer als ik me echt zwaar klote voel denk ik daaraan en hoop ik dat het snel beter wordt. Wacht gewoon nog af en probeer er iets beters van te maken want slechter kan het niet worden.
Als je gaat weglopen kan het alleen maar nog erger worden. Je komt op straat en hebt geen dak boven je hoofd. Je moet zelf eten en drinken kopen en hoe wil je dat betalen?
Nee het is beter als je praat met je ouders of iemand anders die je vertrouwt en samen met diegene een oplossing te vinden.
Hey Spookyzx,

Ik vind het best wel heftig wat je hier allemaal vertelt!

Je hebt een flink verleden met suïcidaliteit en zelfmoordpogingen. Ik vind het echt super rot dat je dat allemaal hebt moeten meemaken en dat je je nog steeds zo rot voelt.

Je zou nu willen weglopen en ergens anders opnieuw willen beginnen waar niemand je kent.

In principe denk ik, sure, klinkt prima. Je kiest zelfs voor het leven. Er is te veel in dit leven, in deze omgeving, wat jou ervan weerhoudt om vrolijk te zijn. Om je verleden écht te kunnen loslaten, heb je misschien een nieuw begin nodig.

Alleen niet op deze manier.

Loop niet weg van je familie. Loop niet weg van je familie. Doe dit al helemaal niet zonder het hen te vertellen. Doe het niet nu je minderjarig bent. Doe het niet uit nood, niet uit wanhoop. En doe het al helemaal niet om zelfmoord te kunnen plegen!

Kijk, het idee van een reis, van een nieuwe start, ik denk dat dat echt iets waar je voor moet gaan! Maak na je middelbare schooltijd een lange reis. Neem een tussenjaar. Trek erop uit om jezelf te leren kennen, om de wereld te ontdekken. Neem afstand van alles wat hier en nu moeilijk is en gun jezelf rust.

Je hebt veel gedwongen hulp gehad, maar je bent eigenlijk altijd bezig geweest om dit te negeren en alsnog om zelfmoord te plegen. Heb je ooit geprobeerd om de hulp binnen te laten? Om te kijken of het je daadwerkelijk kan helpen?

Ik had een ander topic van je gelezen waarin je vgm vertelde over de zelfmoord van je vriend. Dit lijkt me super moeilijk om mee te maken! Wat denk je dat hij zou willen? Zou hij niet willen dat jij ongelukkig bent? Dat jij meteen probeert om een eind aan je leven te maken?

Ik hoop dat je inziet dat zelfmoord niet de oplossing is, net als weglopen. Probeer naar andere opties te kijken. Opties die je daadwerkelijk kunnen helpen. Die zijn er namelijk, al moet je daar soms even naar zoeken.

Gr. Pin
Heey allemaal,

Thnx voor de reacties!

Ik doe het allemaal even 1 voor 1, om het wat overzichtelijker te houden.

@LI09.
Misschien klinkt weglopen inderdaad niet de slimste of het beste om te doen. Het zwerven op straat als een zwerver klinkt niet heel leuk. Maar ik zie vaak vam die survival progamma's op tv of YT. En dat is dan ook het gene wat ik dan graag zou willen doen. Gewoon in een groot natuurgebied leven, en alle rust pakken. Om te kunnen nadenken hoe me toekomst eruit gaat zien.

__________________________________________________

@14-jarige
Ik begrijp je reactie. Maar ik zie het dan juist anders. Want als het alleen maar beter kan worden, waarom is weglopen dan geen optie? Ik bedoel als ik het dan alsnog verkloot dan maakt het niks uit, want het kan niet slechter worden toch?

Ik heb zelf ook wel gedacht van wat als het nou beter word? Maar wanneer dan? Straks loop ik dus echt nog 80 jaar hier rond en heb ik nog steeds geen idee of het beter is.

____________________________________________________

@wasneeplus
Ik heb daar over nagedacht. Daarom wil ik ook graag de natuur in. Daar is altijd eten te vinden, en ik heb wat geld over dus ik kan dan €200,- bijvoorbeeld kopen aan gear voor het overleven.

Iedereen weet al dat ik een depressie hebt. Of nu niet meer omdat ik me voor doe dat het goed gaat. Ik zie niet echt een oplossing om erover te praten. Stel dat ik mensen vertel dat ik een map heb die volstaat met tekeningen, verhalen en plannen over de dood. Die pakken meteen me map af, dan is alles waar ik een half jaar aan hebt gewerkt weg. Alle plannen alle opties, alle tijden, alle momenten... weg.

Of als ik vertel over dat ik helemaal niet beter ben geworden door die opnames? En dat ik me eruit heb gepraat? Wat moeten die mensen dan wel niet denken, of ik word opnieuw opgenomen en als het dan ooit echt beter gaat geloven ze me niet.

De gedachtes alleen al daaraan maken me banger dan het idee om weg te lopen..

____________________________________________________

@Pin
Ik kan ze ook niet vertellen dat ik weg wil lopen, want dan houden ze sws tegen. En ik kan een papiertje achterlaten en ze daarin vertellen hoe en wat.

Aan de andere kant dit is me laatste jaar school. Ik ben nu bezig met de herkansingen. Dus als ik slaag, en ik heb me vmbo diploma dan kan ik wel een tussenjaar nemen. Maar volgens mij mag je als minderjarige niet alleen met het vliegtuig of ergens alleen naartoe reizen? Dus verder dan onze buurtlanden kom ik dan niet.

Nee, ik heb de hulp nooit echt geaccepteerd. Misschien de eerste paar dagen tijdens me opname. Maar daarna komen al die regeltjes en dingen die ik wel en niet mag doen, voornamelijk de dingen die ik niet mocht doen.

Dat is ook het gene wat me helemaal gek maakte daar. Spookyzx mag niet alleen naar de wc, mag niet alleen in de badkamer, mag niet alleen op de ganglopen, mag niet in de grote zaal zitten tenzij alle verpleegkundige aanwezig zijn, mag niet eten met een mes, een vork, of een lepen, mag geen draden of ijzeren voorwerpen op zijn kamee zijn, mag niet zijn telefoon gebruiken als er geen verpleegkundige is. En ga zo maar door. Ik mocht helemaal niks. Stil zitten op me kamer of in een aparte ruimte.

Andere mochten gaan sporten, of in de buiten patio rondlopen, mochten 's avonds tv kijken en met andere praten. Ik niet.
Elke ochtend middag en avond naar de psychiater om te praten en te luisteren. Dat wil ik niet nog een keer. Dat is geen help. Je wordt daar gestraft omdat je suicïdaal bent.

Ik denk dat me vriend vanuit de bovenwereld naar me kijkt en erg telleurgesteld is in wie ik nu ben en alles wat ik heb gedaan. Ik weet dat hij het beter wou hebben voor mij.
Ik schaam me ook voor wat ik doe, maar hij deed hetzelfde en waarom?

Hij heeft hetzelfde gedaan als ik wil doen. Verdwijnen, opgaan in de menigte en opnieuw beginnen in een nieuwe wereld. Waarom lukt het hem wel in 1 keer en mij niet?

Ergens weet ik ook dat zelfmoord niet de oplossing is, maar waarom klinkt het toch zo aantrekkelijk zo makkelijk zo simpel? Waarom lukt het andere mensen wel om in 1 keer succesvol eruit te stappen maar mij niet?

See ya!
Spookyzx
hey loop aub niet weg want dat is alleen maar de anderen om je heen pijn doen. Het wordt echt wel beter ik weet het zeker. Ik heb ook meerdere zelfmoord pogingen gedaan en ik ben ermee geholpen door fijne familie en geweldige vriendinnen! Ook was ik van plan weg te lopen en ook hun hebben dat tegengehouden omdat ze om me gaven en eerst zag ik dat niet omdat ik zo slecht ben in vertrouwen. Je familie steunt je ik wete het zeker maar je moet ze wel een kans geven hé. 🙂
heey, je kunt als je wil ook opzoek gaan naar een bungalowtje goedkoop in de natuur! ik snap wat je bedoeld maar dit raad ik je echt aan!!
Hoi

Ik denk dat het ook niet erg handig is om te gaan proberen te overleven in de natuur. Het is er niet echt veilig en het zal echt niet zo makkelijk zijn als het lijkt. Waar ga je schuilen als het regent?
Wat ga je eten als je honger hebt? Bessen? Hoe Weet je of ze eetbaar zijn? Ik denk dat het belangrijkste praten is. Dit kan erg lastig zijn maar je moet het doen. Misschien moet je ook ff aan je ouders vertellen dat je niet wilt dat je weer in zo'n opname wil zitten. Je zei dat je bang bent dat ze dan gaan denken van als dat al niet werkt...
Eerlijk gezegd denk ik dat dat niet is wat ze gaan denken. Ze zullen proberen een oplossing te vinden.

Het komt echt wel weer goed hoor.
Misschien is het goed om een nieuwe hobby te zoeken. Ff een beetje afleiding.

Doei
Heyo,

@ anoniempjevwxx,

Als ik zelfmoord zou plegen dan doe ik ze ook pijn. En als iemand gewoon door oudheid zal sterven doe je ook mensen pijn. Je doet altijd iemand pijn. Ik heb het geluk dat alleen me opa en oma me zullen missen. School vast en zeker niet. En me vrienden ook niet. Me ouders spreek ik nooit meer dus.

Ik wil wel hulp accepteren, maar als ik dan weer wordt opgenomen in het zelfde opvang dan is mijn leven meteen al weer slecht. Plus punt dan is dat ik niemand pijn doet, alleen me zelf.
__________________________________________________

@ LI09,
Een bungalow lijkt me niet een heel goed idee. Mensen komen je dan alsnog ooit is bezoeken. En het woord bungalow doet me meteen al aan iets denken.

Het liefst zou ik gewoon de natuur in willen gaan en nooit meer terug keren.

_____________________________________________________

@ wasneeplus,

Je hebt gelijk. Makkelijk zal het niet zijn, misschien wordt het juist alleen erger. Maar de opties in de natuur zijn eindeloos. Zoveel manieren en eentje zou toch succesvol moeten zijn?

Het komt denk ik ook ooit wel een keer goed, maar of dat de "goede" manier is die mensen zouden willen?

Ik zie het leven gewoon net als een vergiet. De mensen zijn de korreltjes rijst. Er zijn er altijd wel een paar die eruit vallen zo de gootsteen in. Dat zijn de mensen zoals ik, de depressieve mensen. Je probeert het korreltje rijst nog te pakken, maar helaas verdwijnt die in het putje. Daar wil ik naartoe. Gewoon weg. De wereld is niet voor iedereen, ik ben zo'n iemand die hier niet hoort. Ik ben gewoon dat korreltje dat wordt weggegooid, of door het putje gaat.
_________________________________________________________

Waarom is het toch zo moeilijk allemaal?😔

See ya!
Spookyzx.

Oh ik ga zo naar me psycholoog toe, ik ga proberen te praten over hoe ik echt voel. Thnx allemaal!
Hey,

Sorry voor deze late reactie. Ik moest even wat tijd vinden.

Ik heb het even voor je opgezocht. Als je als minderjarge wil reizen, heb je een toestemmingsformulier nodig van je ouders. Zie link. Dus dat kan gewoon!

Kk kan me niet voorstellen hoe het is om te worden opgenomen. Mij is dat gelukkig nooit overkomen. Het lijkt me heel moeilijk om zo veel beperkingen opgelegd te krijgen. Ik snap soms ook niet hoe dit zorgstelsel werkt. Je wordt praktisch opgesloten en dat noemen ze dan hulp.

Ik denk alleen wel dat het vertrouwen daar 2 kanten op werkt. Als zij jou vertrouwen met meer vrijheden, moet jij ze misschien vertrouwen dat ze je kunnen helpen?

Mij is in ieder geval ook vaak verteld dat een opname vooral is om een crisis af te wenden. De behandeling vindt meestal plaats in een polikliniek, maar ik weet niet hoe die dingen bij jou in elkaar zaten.

Klopt, je vriend heeft ook geprobeerd om zelfmoord te plegen en hem is het wel gelukt. Dat is enorm zuur voor jou, maar geen aanmoediging om dan maar hetzelfde te doen. Volgens mij heb jij inmiddels ondervonden dat zelfmoord ook niet zo'n makkelijke oplossing is. Sterker nog, het is geen oplossing. Je zou gewoon kunnen proberen, al is het maar van korte duur, om dingen die in jouw bereik liggen, hulp en familie bv, binnen te laten.

Je ontneemt jezelf de kans om iets moois te maken van je leven. Door iedereen buiten te sluiten, ontneem je jezelf ook de kans om je verlies te verwerken. Heb je ooit met iemand gesproken over je gevoelens? Wat je voelt bij de zelfmoord van je vriend? Heb je ooit écht geprobeerd het te verwerken en door te gaan?

Hoe ging het bij je psycholoog?

Gr. Pin
Heyo,

Sorry tijdje weg geweest. Ik moest even nadenken over sommige dingen. En ik zat natuurlijk met school. Had vandaag ineens examen, gelukkig net een 5,5 gehaald dus ik ben weer erg tevreden.

Nog 2 kleine weekjes school en dan me diploma pakken en lekker vakantie nemen. Maar ik zit dan meteen met een ander probleem, wat ga ik na de vakantie doen? Ik denk aan een tussenjaar, maar dat mag niet vanwege leerplicht. Dus ik moet nog heel snel iets vinden. Maar ik weet niet welke opleiding ik wil gaan doen.
____________________________________________________
Ik heb tegen me psycholoog vorige week gezegd dat ik me niet heel positief voelde. En dat het de laaste tijd alleen maar erger werd. Ook heb ik verteld dat ik geen zin had in een opname.

Hij begreep me volledig en vertelde ook dat een opname niets voor mij was. Dat het juist averechts werkt. Dus we hebben een extra dag in de week afgesproken om te praten over mijn negatieve gedachtes. Hij wou ook graag me opa en oma inlichten, maar daar wil ik graag nog even mee wachten.

Me opa en oma weten wel dat ik een extra gesprek heb met de psycholoog, dus ik denk dat ze ook weten dat het minder gaat.
______________________________________________________
@ Pin,

Ik begin steeds meer te begrijpen dat zm niet de oplossing is, maar ik zie tegelijk ook steeds meer dingen die heel simpel zijn om eruit te stappen. Alleen prettig is het niet voor mij of een ander. Ik zou graag weer positief willen zijn.

Misschien als ik school haal dat ik dan ineens weer erg positief wordt? Dat zou echt super zijn als ik school haal. Ik heb nu al allemaal ideeën om te gaan doen. Ik wil verder groeien met games streams, maar ook graag wat meer zien van de wereld en misschien hier en daar een paar kilootjes afvallen.

Ik heb het verlies van mijn goede vriend nooit echt met iemand anders verwerkt. Ik ben wel eens naar de ouders toegegaan van hem, maar nooit met me eigen familie.

Ik wil het wel verwerken, maar op avonden of als ik alleen ben dan denk ik terug aan dat moment. Ik vind dat ik meer had moeten doen toen. Ik heb gefaald.
______________________________________________________

See ya!
Spookyzx
hi

ik zal al mee te lezen maar ik kon niks zinnigs bedenken om te zeggen 😅

wat ga ik na de vakantie doen? Ik denk aan een tussenjaar, maar dat mag niet vanwege leerplicht. Dus ik moet nog heel snel iets vinden. Maar ik weet niet welke opleiding ik wil gaan doen.

mijn broer gaat een 1 jarige op leiding doen dat hij allerlij stages krijgt om te kijken wat hij gaat doen later om nog veder te studeren. want zijn droom studie is hij voor af gewezen.

misschien kan je naar zo iets kijken dan kom ke echt achter wat je leuk vind en wat niet.

groetjes
bella
Hey,

Je hebt een 5.5 voor je examen gehaald. Lekker bezig, een mooie voldoende! Ziet het er naar uit dat je geslaagd bent?

Ah stom zeg, je moet dus verplicht een opleiding gaan volgen ivm leerplicht. Dat is kwalificatieplicht toch? Heb je al een idee wat je wel leuk lijkt?

Je hebt je gevoelens met je psycholoog gedeeld, goed zeg! Hij vond gelukkig ook dat een opname geen goed idee is. Jullie hebben nu een gesprekje meer per week. Wat vind je daarvan?

Je wil wel weer positiever worden. Dat lijkt me al een mooie eerste stap. Je hebt zelf al toekomst ideeën. Leuk!

Je schrijft dat je de dood van je vriend nooit echt hebt verwerkt. Niet met zijn familie en je hebt je ook niet opengesteld voor hulp om het te verwerken. Je verwijdt jezelf de dood van je vriend. Ik snap waar die gevoelens vandaan komen, maar ik denk niet dat ze terecht zijn. Dat je vriend een eind aan zijn leven heeft gemaakt, is zijn keuze geweest. Dat heeft niks met jou te maken gehad!

Denk je dat je de volgende keer dat je je psycholoog weer ziet, dit op durft te brengen?

Gr. Pin
Heey,

Ben veel afwezig hier,

Veel bezig met school. Het is 99% zeker dat ik slaag. Vandaag even me mentor een mail gestuurd hoe ik ervoor stond, daarna kreeg ik 12x een mail met een cijfer bijna allemaal voldoendes zelf een 9.7 voor Engels spreken en 9, 2 voor de mondeling. Dus dat is super. Beter zelfs dan NL daar heb ik voor spreken een 7,8 en de mondeling een 8,8. Ook niet slecht.

We hebben 4 kerntaken, en daar moet je dus een voldoende voor hebben, maar alles behalve 1 kerntaak is 7 of 8. Een kerntaak is 6.

Ik begin pas in Februari met me vervolgopleiding. Omdat ik gewoon echt geen keuze kan maken. Ik zit te kiezen tussen commercieel, of Detailhandel Retail of Ondernemen.
Aan de andere kant lijkt me leraar worden ook wel leuk, maar dan moet je eerst onderwijs assistent gaan doen, en daarna kan je pas naar de pabo.

_____________________________________

Genoeg over school.

We hebben samen met de psychiater besloten om nu elke dag een gesprek te hebben (Zaterdag en zondag niet). Ik heb ondanks het positieve nieuws toch meer last van me depressie. Al zou ik het zelf geen depressie meer willen noemen. Ik zit best lekker in me vel, ik heb die map nog wel naast me staan, maar heb geen zin om erin te kijken of een plan te kiezen. Ik weet niet wat het is. En toch hebben we meer gesprekken nu?

De gesprekken zijn erg fijn, en ik wil jullie graag bedanken voor het duwtje. Ik heb verteld over de zelfmoord van me vriend en hoe ik me daarbij voelde. En daar praten we dan ook in delen over.

_______________________________________

Ik weet eigenlijk verder niks anders om te vertellen. Ik kijk zo nog even bij de andere.

Zijn sommige van jullie trouwens al in het examen jaar? En zijn jullie geslaagd?

See ya!
Spookyzx
hey

als je geen tijd of geen zin hebt om op het forum rond te hangen hoeft het niet.
het is geen verplichting. dus het maakt niet uit of je nou een half uur later reageerd of zo veel dagen later. doe gewoon waar je je fijn bij voelt.

wat goed dat je zulke hoge cijfers hebt gehaald!
daar mag je trots op zijn!

lijkt me wel relaxt om pas in febuari te beginnen. dan heb je echt de tijd om je nog beter te gaan voelen...
keuzes maken is zeker lastig. helemaal als het over je toekomst gaat.
ik ben bang als ik nu een keuze maak en als ik me later beter voel dat ik het in eens saai zou vinden... heb jij dat ook?

soms kan het zijn dat je je beter voelt maar gelijkertijd ook niet. ik denk dat het handig is om die gesprekken zo te doen want zo kan je er aan werken om je nog beter te voelen.

Zijn sommige van jullie trouwens al in het examen jaar? En zijn jullie geslaagd?
ik zit op een school waar je geen examen hoeft te doen! je mag per vak het doen. en als je een vak niet kan doe je die niet en dan kan je als nog in je laatste jaar van school af. dat is op zich wel fijn want dat ligt die stress er niet bij. en als ik het zou hebben gehad dan was het volgend jaar pas.

groetjes
bella
Hey,

Goed zeg, die cijfers!

Je weet nog niet wat je wil. Je wil misschien wel docent worden, maar dit is een lange weg. Ik zou je daar niet door laten tegenhouden. Kijk echt naar wat je leuk vind. Als je ergens plezier in hebt, houd je het echt veel langer vol!

Je zit op zich weel lekker in je vel, maar hebt wel last van je depressie dingen. Dat kan best. Gewoon zo'n ondergevoel ofzo.

Je hebt nu iedere doordeweekse dag een gesprek met je psycholoog. Jullie praten o.a. over het verlies van je vriend. Wat knap dat je dat ter sprake hebt gebracht!

Hoe vind je het dat je nu vaker met je psycholoog praat en hoe voelt het tot nu toe om over je vriend te praten?

Ik heb volgend jaar pas eindexamens. Toetsweek is wel dichtbij helaas...

Gr. Pin
Heyo,

Ben ik weer,

Thnx voor de reacties .

Ik heb maandag gehoord dat ik was geslaagd jeej.
Ook heb ik besloten om toch maar de leraren kant op te gaan. Dat zie ik wel zitten. Eerst 2 jaar onderwijsassistent doen daarna hopelijk pabo. En wie weet ooit nog universiteit maar dan zijn we al weer 6 jaar verder.
________________________________________

Deze week ben ik ook begonnen met solliciteren bij andere bedrijven. Deze supermarkt is voor enkele weken geleden verbouwd naar een andere supermarkt. Van Emté naar een andere supermarkt. Het leuke gevoel van vroeger is weg. Het is er nu heel saai. Niks te doen, geen klanten. Dus iedereen kijkt alvast verder. Zelf zit ik te denken aan een grotere bedrijf als Intratuin of Bauhaus, of Ikea. Idk. If misschien wel Sligro of Makro lijkt me ook wel leuk.
_________________________________________

De gesprekken met me psycholoog gaan erg goed. Sommige dingen durf ik nog niet helemaal te vertellen en dat begrijpt hij ook wel. We praten ook over de zm van me beste vriend. Het is moeilijk vooral als die vragen stelt over de dag en het moment. Ik zou het liefst dat moment willen vergeten, maar ze zeggen dat het juist goed is om over dat moment na te denken.

Als ik even tijd nodig heb dan geven ze die mij ook. Ik heb nog steeds wel het gevoel van dat ik me slecht voel, terwijl het dus wel goed gaat. Misschien is het wel zoals jullie zeggen een ondergevoel. Vandaag ook ik moest werken tot sluit. En ik ging even naar de kantine en ineens kreeg ik weer die negatieve gedachtes. Maar waarom? Ik heb geen idee.
___________________________________________

Dit weekend wordt weer erg gezellig, het is feest, moet wel half uur fietsen, maar dat is het dan ook waard. Dus vanaf morgen ben ik 3 dagen in de tent te vinden haha. Hebben jullie ook zoiets ? Een dorpsfeest? Of carnaval?

@ Pin, wanneer begint de toetsweek? Volgende week of later?

@ Bellablue, een school waar je geen examens hoeft te doen, lijkt me wel erg fijn. Had ik zelf ook wel fijn gevonden, maar ja. Ik ben gelukkig af van de middelbare school.
__________________________________________

See ya!
Spookyzx.
Hey,

Gefeliciteerd met je slagen!

Je hebt besloten om de onderwijs kant op te gaan. Goed dat je iets gaan doen wat je leuk lijkt! Mocht het tegenvallen, kun je natuurlijk altijd nog stoppen en van richting veranderen.

Je bent ook op zoek naar een nieuwe baan. Goed dat je van werkgever gaat veranderen, als je geen plezier meer beleeft aan je huidige baan. Dat lijkt me een verstandige keuze!

De gesprekken met je psycholoog gaan erg goed, maar toch heb je het gevoel dat het niet helemaal lekker gaat. Heb je dat al aangekaart bij je psycholoog?
Ik weet ook niet precies hoe het komt. Soms heb je dat gewoon. Maak het wel bespreekbaar, voordat het opeens een prominente rol in je leven gaat krijgen. Het kan natuurlijk ook dat het vanzelf weggaat, maar je weet maar nooit.

Fijn dat je dit weekend ook leuke dingen hebt gepland. Bij mij wordt het vooral een poging doen tot leren. Ik heb namelijk extreem uitstelgedrag, oeps. Mijn toetsweek is begin deze week begonnen en gaat volgende week nog 2 dagen door. Jippie. Daarna nog een projectafronding... Dus voorlopig nog niet veel rust voor mij.

Wij hebben soms wel iets van een buurtfeest ofzo, maar er wonen veel kleine kinderen in onze buurt en ik heb niet echt iets met burendag enzo. Meestal ga ik daar dan ook niet naartoe.

Gr. Pin
hey

gefeliciteerd met het slagen 🎉🎊🎉

je hebt besloten om je hart te volgen kwa studie. terwijl het een lange weg gaat worden. vind ik echt knap van je!

slim dat je een ander baantje gaat zoeken!
succes ben benieuwd wat het woord!
Intratuin is zeker leuk ik ken nu 3 mensen van mijn leeftijd die daar werken. ik weet ook dat 1 van die mensen daar een heftruc certificaat heeft gehaald en een andere is er mee aan het oefenen.

of Ikea is ook leuk haha heb er een heel jaar stage gelopen. je kan daar echt heel veel kanten op.

die andere winkels ken ik niet zo goed.

ik heb wel eens wijk feesten bij me moeder en ook bij me vader. maar bij me moeder wonen alleen maar kleine guppies of jongens van 19 a 20 die en hekel aan mij hebben 😂

en bij me vader eh... daar ken ik alleen de oudere mensen. die ook niet gaan haha.
dus ja ik heb ze en nee ik ga er nooit heen veelste te veel prikkels voor mij dan kijk ik veel liever Netflix.

maar veel plezier!!!

@ Bellablue, een school waar je geen examens hoeft te doen, lijkt me wel erg fijn. Had ik zelf ook wel fijn gevonden, maar ja. Ik ben gelukkig af van de middelbare school.
het is wel fijn maar mijn school kan geen diploma geven. zelfs als je alle vakken voor examens hebt gehaald. maar wel idd fijn ik denk namelijk niet dat ik mentaal die stress zou aan kunnen.

groetjes
bella
Heyo,

Nou schoolfeest ging van gepland van 3 dagen naar maar 1 dag. Iets te gezellig geweest in de tent vrijdag. En ik was er maar 3 uurtjes. Alle vrienden waren er trouwens nog slechter aan toe, door 1 van me vrienden gingen we ook eerder weg. Die was echt helemaal weg. Dus we hebben uiteindelijk 2 vrienden thuis gebracht en wij zijn toen met 6 man nog naar de feest tent gegaan in een andere stad. De stad waar ik woon, ik was naar 10 min al thuis. Me opa en oma sliepen natuurlijk al wel.

De volgende dag was ik niet helemaal top, wat natuurlijk logisch is. En ik kreeg een snap van 1 van mijn vrienden dat L* in het ziekenhuis lag. Dat was degene die gisteren helemaal weg was. Blijkbaar was die weer uit huis gegaan en is onderweg tegen een auto aangebotst met resultaat 2 breuken in de pols en scheur in de enkel.

Zo hebben we uiteindelijk gisteren en vandaag gaan we ook naar het ziekenhuis om hem te bezoeken.

Ik heb er zelf ook van geleerd. Niet teveel drinken of helemaal niet. Gelukkig heeft de politie hem en ons geen boete gegeven, want dan hadden we pas een groot probleem gehad.
____________________________________________
Met mijn psycholoog heb ik het er wel over dat ik me steeds negatief voel, terwijl alles super gaat. Ik heb ook aan hem gevraagd of hij misschien wist waar dat door kwam?

Het antwoord op die vraag was volgens hem dat die het ook niet precies wist, maar dat ik me al een hele lange tijd negatief voel, dat ik het in mijn hoofd gewend ben dat alles negatief is en dat er maar 1 oplossing is :" de dood." En nu zijn er de laatste tijd ineens veel positieve gebeurtenissen, wat je niet gewend ben, en misschien is dat het gene wat je nu momenteel voelt. Je moet weer opnieuw wennen aan de positieve dingen, en ze ook begrijpen. Je bent bijvoorbeeld geslaagd, maar je weet niet hoe je je daar goed bij moet voelen, en daar gaan we dan aan werken.
____________________________________________
Pin en Bellablue,

Jullie hebben dus alleen een soort burendag of straat feest?
Ik heb dat ook. Een straatbbq. Altijd rond september, oktober. Het ligt er bij ons altijd echt aan welke buren het gaan organiseren dat jaar. We hebben bijvoorbeeld buren helemaal aan het einde van de straat die echte sport gekke zijn. Die willen dan dat het feest om 15.00 start en dat iedereen eerst 8 of soms wel 10 rondjes rond de wijk rent. De huizen staan in een grote ovale cirkel dus je kan er helemaal om heen. Naar die rondjes willen ze nog even 1uur lang ergens heen fietsen om daar vervolgens te gaan hardlopen 1uur lang, dan weer 1 uur terug. En dan eindelijk om 19/ 19.30 gaan we barbecueën. Dus daar kom ik nooit.

Wij organiseren het ook wel, en met een activiteit van 1 uur of 2, maar dan gewoon rustig aan. We hebben wel is dat mensen een lijst krijgen met dingen erop, en daar moet je dus een foto van iedereen op maken. Dus zeg maar een koe, dan moet je een koe zoeken en daar met ze alle omheen en dan een selfie maken, daar krijg je punten voor, degene met de meeste punten krijgen een leuke prijs bij de bbq. Dit is dan meestal een grote bbq pakket, met kolen, vlees, een BBQ zelf, en tools.
__________________________________________

Bellablue,
Ik had nog een vraagje over de school waar je op zat. je vertelde dat je geen diploma uiteindelijk krijgt, maar kan je dan op het eind wel naar een vervolgopleiding? Zoals MBO of HBO? Of heb je dan ook een speciale opleidingen?

Pin,
Heel veel succes! Voor de laatste 2 dagen!
Hoe denk je dat je er voor staat?

__________________________________________

See ya!
Spookyzx.
hai

wat onhandig van die vriend dat ie dronken weer de straat op ging.
ik hoop dat hij er ook van heeft geleerd. maar ik denk het niet want hij was dronken. misschien gaat hij de volgende keer minder drinken 🤔

dat jou school een feest geeft van 3 dagen 😱
mijn school geeft eens per jaar een feest van 2 uur zonder alchol of iets gewoon saai drinken wat ook thuis drinkt. met lelijke muziek. en het is verplicht om er naar toe te gaan. dus ik sluip altijd naar een rustig plekje met me klas...

je psycholoog heeft wel een punt dat je gewoon moet wennen aan dat niet meer alles negatief is. ik denk ook dat dat nog even gaat duren...

bij mijn buurt feesten (bij me moeder) is het een bbq op onze bbq omdat wij de grootste hebben en dan zetten we 3 party tenten in de straat die dood loopt dus dan gebeurt er weinig... maar ja alle kinderen van mijn straat zijn nu puber 😂 dus ja dan vieren we het wel maar dan zorg ik dat ik bij me vader ben haha. en anders om ook. mijn vader woont in een straat van 5km of zo lang dus dan zou het wel een drukke boel zijn aangezien het allemaal flats zijn. dus wij gaan nooit. we kunnen wel genieten van de muziek dan het woord namelijk in onze gezamelijke tuin gehouden...

heb jij een goeie band met je straat?
bij mij moeder zijn er 8 gezinnen in onze straat en 3 van de gezinnen heb ik nog nooit gezien en 1 gezin woond er al 9 jaar en de andere 2 jaar. maar echt nog nooit gezien.


maar kan je dan op het eind wel naar een vervolgopleiding?

gelukkig wel, maar ik zou een antre opleiding moeten doen om daarna vmbo 2 te doen en als ik dat klaar heb zou ik altijd nog vmbo 3 kunnen doen als ik de energie heb en als ik het niveau kan halen. dus na volgend jaar moet ik een antre opleiding doen dus ik mag een niveau lager, jeeh! om te mogen beginnen anders moet ik op me 18de al aan het werk en dat vind ik om eerlijk te zijn wel vroeg. maar als ik een opleiding ga doen ga ik naar 8 jaar speciaal onderwijs weer naar regolier. wat dan echt wennen woord

groetjes
bella
Hoi,

Das niet zo handig, dronken de straat op gaan. Gaat het al wat beter met je vriend? Heb je ondanks dat wel een leuke avond gehad?

Goed dat je met je psycholoog hebt gesproken over dat negatieve gevoel. Ik vind zijn verklaring wel logisch klinken, maar ik ben natuurlijk geen expert. Hopelijk komen jullie erachter wat het is en wat jullie eraan kunnen doen.

Wauw, dat zijn wel heftige dagen, jouw burendag. Bij ons komt er gewoon een luchtkussen de straat in en meestal een BBQ inderdaad. Vroeger gingen we daar wel heen voor dat luchtkussen, maar nu hebben we er niet meer zo veel te zoeken. En zulke dure prijzen worden er bij ons al helemaal niet weggegeven!

Gr. Pin
Heey,

Bellablue,

Nou ja het school en dorpsfeest genoemd. School vanwege de examens die bijna klaar zijn, en ook voor de andere scholieren dat school bijna voorbij is.

In het centrum op de gemeente parkeerplaats staat dan een enorme tent waar iets van 7.000 mensen in kunnen. En buiten die tent is er een kermis. Als je verder de centrum in ging achter het gemeente huis daar was de markt. En de optocht vandaag.

______________

Ik heb best een goede band met onze buren. We hebben veel jonge gezinnen met kleintjes. En ouderen mensen aan de andere kant. Ook wel paar jongeren van mijn leeftijd, alleen daar praat ik nooit mee. Die vinden mij vreemd vanwege me verleden.

_____________

Weet je al wat je graag zou willen doen naar het vmbo? Of wacht je rustig af, en kijk je tegen die tijd hoe het gaat, en wat je zou willen doen?

See ya!
Spookyzx
Heey,

Pin,

Ik heb zeker een fijne avond gehad vrijdag. Ik wist toen ook nog niet dat die weer de straat op ging. Wij zijn naar een andere tent gegaan. Misschien ook niet de beste optie geweest, maar oke.
____________

Ik hoop echt dat we erachter kunnen komen wat dat negatieve gevoel is, en waar het vandaan komt. Ik vond zelf ook dat wat hij zei best logisch klonk, maar we zullen zien.
____________
Ja onze burendag is altijd een uitdaging. We hebben meestal de tafels en stoelen op de parkeerplaats staan, samen met 2 partytenten op de straat. En 3 vuur tonnen.

Nou je het zegt, het BBQ pakket is meestal wel aan de dure kant ja. Maar het is niet zo dat de mensen die komen betalen voor het pakket, dat betalen wij en onze 2 buren altijd zelf. De volwassenen betalen €15,- p.p en kinderen onder de 12 gratis, vanaf de 12e €5,-. Volgens mij gaat er meestal wel een klein gedeelte van dat bedrag naar het pakket.

See ya!
Spookyzx
Badge +1
Ik heb niet alles gelezen, maar ik heb je originele post wel gelezen. Je hoeft niet perse 80 jaar te leven. Ik heb ook geen zin om 80 jaar te leven. Maar er zijn nog wel dingen die ik wil doen. Als ik 30 of 40 jaar heb geleefd en zo'n beetje alles al heb gedaan dan vind ik het wel mooi geweest. Euthanasie is nu nog geen mogelijkheid op "jonge leeftijd" van 40 jaar. maar eenmaal rond die leeftijd kan je naar het buitenland rijden, en daar iets kopen wat makkelijk een einde aan je leven kan maken zonder pijn. Terug naar huis, politie vast bellen en er een melding van maken voor je het uitvoert, zodat je (bijvoorbeeld) dierbare geen schokkende beelden tegen komen, thuis uitvoeren en dan is het opgelost. Dus geen zorgen. Leef met de dag, niet te druk maken om van alles waar je niks aan kan veranderen. Lekker plezier hebben nu er dingen zijn waar je plezier uit kan halen.

Met deze manier van denken leven bespaar ik me alle stress want ik verplicht mezelf niet dit uit te voeren als ik 40 ben. Ik kan dan al lang van gedachte zijn veranderd. Als ik wil kan ik het ook nu al doen, maar dat wil ik niet. Niet bang zijn om dood te gaan. Niet bang zijn om te leven. Als het moment komt, komt 't. En niet teveel vooruit denken op dat gebied.

Reageer