Vraag

Depressie

  • 24 February 2018
  • 4 reacties
  • 123 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo,

Even wat info: Ik ben een jongen van 15 jaar op 3 gymnasium.
Ik voel me de laatste tijd depressief en durf eigenlijk met niemand hierover te vertellen. Niet met mijn ouders, want zij denken altijd dat het een soort van “eigen schuld” is. Ook durf ik niet met mijn vrienden te vertellen hierover want zij zijn altijd vrolijk en ik wil niet overkomen als die depressieve gast. Mijn vraag: wat moet ik doen? Ik lijk op school altijd vrolijk dus niemand weet (op 1 persoon na) wat ik heb. Ik heb laatst met iemand geappt en die bleek hetzelfde te voelen.

4 reacties

Hey,
Wat lastig! Misschien kun je het er met iemand op school over hebben, of een ander familielid. Als je het niet durft te vertellen kun je het ook altijd opschijven of een mailtje sturen.
Succes!
Air
Ik ken je gevoel. Ik heb het uiteindelijk met mijn mentor besproken en vervolgens heb ik het in de klas verteld (klinkt heel dommig maar het helpt wel :)) iedereen reageerde gelukkig normaal en accepteerde het gewoon. Maar ik had het eerst wel aan mijn betere vrienden verteld, en met hen besproken wat zij ervan denken qua bekend maken en zo. Sowieso aan meerdere mensen vertellen die je, in tegenstelling tot je ouders, wél willen steunen en helpen. Want (sorry dat ik het zeg) ik denk dat je ouders te bang zijn om in te zien dat je niet gelukkig bent en misschien voelen ze zich wel schuldig, of dat ze als ouders gefaald hebben omdat ze je kennelijk niet gelukkig kunnen maken. Dus praat er gewoon met mensen over. Creeer je eigen ‘praatgroepje’ met mensen die klaar voor je staan en wél willen luisteren.

(Eerlijk gezegd ben ik daar ook nog mee bezig hoor, dat soort dingen duren altijd even 🙂. Maar dan heb je ook wat!)

Succes en heel veel sterkte!!
Hi LostInMyOwnHead,

er zijn veel kinderen die met depressieve gevoelens rondlopen, het is niet iets waar je je voor hoeft te schamen. Ik snap dat je liever alleen maar over leuke dingen met je vrienden en ouders wilt praten, maar soms is het ook wel handig als je andere dingen met elkaar kunt delen.

Familie en vrienden zijn er niet alleen voor in goede tijden, maar zeker ook voor in slechte tijden, tijden dat je even niet lekker in je vel zit.

De laatste tijd zijn er veel spotjes te zien geweest van de overheid, waarin mensen wordt opgeroepen elkaar te steunen.

Misschien ken je de filmpjes die bij onderstaande campagnes horen:

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2016/09/25/landelijke-campagne-moet-taboe-op-depressie-wegnemen
met Tv-spot campagne Omgaan met depressie/jongen -
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/videos/2016/09/26/tv-spot-campagne-omgaan-met-depressie-jongen

https://www.omgaanmetdepressie.nl/depressie-bespreekbaar-maken
met Tv-spot campagne Hey helpt (Maak depressie bespreekbaar) -
https://www.omgaanmetdepressie.nl/documenten/videos/2018/01/05/campagnespot-hey-helpt-maak-depressie-bespreekbaar

https://www.samensterkzonderstigma.nl/wat-is-stigma/bij-psychische-aandoeningen/tips-voor-je-gesprekken/

Misschien kun je één van die filmpjes laten zien aan je ouders en/of vrienden en dan erbij zeggen dat je op dit moment ook niet lekker in je vel zit en dat je wel een beetje hulp kunt gebruiken. Soms hebben mensen in je omgeving gewoon niet door dat er iets aan de hand is en moet je ze een beetje helpen dit duidelijk te maken.

Ik kan me niet voorstellen dat ze je niet serieus zouden nemen.

Ik denk ook niet dat ze jou vanaf dat moment gelijk zullen zien als “die depressieve gast”.
Het zijn je ouders/vrienden en die hebben het beste met je voor. Ook als je even niet de hele dag die vrolijke jongen bent.

Probeer de stap te zetten om het (iemand) te vertellen, des te sneller krijg je hulp om er weer bovenop te komen en je weer lekker in je vel te voelen.
Alleen al door het vertellen zal er een last van je af vallen.

Je kunt het en 😞 wordt weer :)

Groetjes,
M&M’s
Hey lostinmyownhead
Ik denk dat ik hetzelfde probleem heb ik zit in 2 havo en ga naar 3vwo ik ben op school altijd de gektsge en vrolijkste dus ik heb niet het gevoel dat ik er op school met iemand over kan praten ik heb het laatst aan mijn moeder verteld met heel veel moeite maar dan hielp totaal niet ze denk alleen maar dan ik me aanstel ik lees veel dat het helpt om op school naar iemand te gaan ik weet denk ik al wie een vertrouwend persoon bij mij is dat een docent die ik zelf niet heb dus dat is al een voordeel
Ik hoop dat je daar wat aan heb
Ga naar een persoon die je vertrouwd en niet te dicht bij je staat dat is mijn advies dan denk je er op school ook minder aan
Suc7

Reageer