Hey iedereen, ongeveer anderhalve maand geleden zag ik dat mijn aller beste vriendin sneetjes bij haar pols had. Ik ben nog nooit zó erg geschrokken… Ik freakte helemaal, maar ik moest van mezelf rustig blijven zodat ik haar misschien kon helpen. Ze zei dat het vooral door haar vader komt (haar ouders zijn gescheiden toen ze nog best klein was) want hij zegt dat hij haar nutteloos vind en niet het kind waarop hij had gehoopt. Mijn vriendin is niet het type dat snel dingen met mensen deelt, en ze heeft al haar agressie en verdriet opgepropt en is begonnen met snijden, aan de zijkant nog gelukkig…
Ik ben toen naar onze mentor gegaan, omdat ik haar vertrouwde en mijn vriendin ging gewoon met me mee, maar uiteindelijk maakte onze mentor het alleen maar erger door haar vader te bellen. Toen ben ik zelf nog eens met haar gaan praten, en heeft ze beloofd dat ze zou stoppen. De tijd van toen tot een week geleden heb ik geen sneden meer gezien, en ik had het gevoel dat het beter met haar ging. Tot een week geleden dat ik weer sneden zag, ik sprak haar aan en ze zei dat het niet alleen door haar vader komt, maar gewoon omdat ze zich kut voelt… Ze is bij haar ouders ook nog eens uit de kast gekomen omdat ze bi is, maar haar ouders namen dat niet heel goed op... Weer wilde ze niet naar me luisteren en propte ze alles in zich op en uitte het weer met snijden. Ik heb contact opgenomen met haar andere beste vriendin (die ik eigenlijk helemaal niet ken maar ze heeft het vaak over haar) en zij zei dat het haar ook op was gevallen. Ik wilde niet nog een keer dezelfde fout maken, maar we willen íéts doen, er moet iets zijn wat we kunnen doen om haar te helpen! Wat kunnen we doen? Help ons!
Oja en ps. Ze heeft al een psycholoog maar die vind ze niet leuk, ze wilt niet praten met mensen die ze niet kent, en ze houd er niet van om mensen dan te leren kennen. Ze maakt zichzelf niet snel open on mensen binnen te laten. En ze wilt niet met ons praten omdat ze het gevoel heeft dat we haar niet begrijpen… Alstjulllieblieft, help ons met haar...
Beste vriendin snijdt zichzelf
A
A
Anderen hebben waarschijnlijk beter advies voor jou, maar toch:
Zorg ervoor dat ze weet dat zij altijd met jullie erover kan praten, want dan kan ze dat doen wanneer zij daar tot bereid is.
Als haar woede en verdriet haar reden is om zichzelf te snijden, dan denk ik dat je daar moet beginnen.
Praat er dus met haar over en bied haar een andere manier om die gevoelens te uiten.
Ik neem aan dat het goed uit zou komen voor haar als ze haar relatie met de psycholoog verbetert, omdat tieners verassend genoeg niet de beste zijn in het helpen met afkicken.
Als ze niet met jullie wilt praten, dan kun je haar altijd nog naar de Kindertelefoon of vergeljkbare organisaties verwijzen.
Misschien dat dit forum, waar jij nu gebruik van maakt, iets is waar ze haar hart min of meer kan luchten.
Zorg ervoor dat ze weet dat zij altijd met jullie erover kan praten, want dan kan ze dat doen wanneer zij daar tot bereid is.
Als haar woede en verdriet haar reden is om zichzelf te snijden, dan denk ik dat je daar moet beginnen.
Praat er dus met haar over en bied haar een andere manier om die gevoelens te uiten.
Ik neem aan dat het goed uit zou komen voor haar als ze haar relatie met de psycholoog verbetert, omdat tieners verassend genoeg niet de beste zijn in het helpen met afkicken.
Als ze niet met jullie wilt praten, dan kun je haar altijd nog naar de Kindertelefoon of vergeljkbare organisaties verwijzen.
Misschien dat dit forum, waar jij nu gebruik van maakt, iets is waar ze haar hart min of meer kan luchten.
A
Hi,
Ik vind allereerst dat je in eerste instantie gewoon goed hebt gereageerd op de situatie, ook door er hulp bij te halen, ook al pakte dat niet goed uit.
Zoals @MensPersoon zegt, is het belangrijk haar te laten weten dat je er voor haar bent. Jij bent geen psycholoog en het is niet jouw taak haar beter te maken. Vraag aan haar wat ze van jou nodig heeft en geef haar dat als ze er om vraagt (bv iemand om haar hart bij te luchten).
Het is misschien niet onverstandig je mentor er alsnog weer bij te halen. Ze blijft toch een volwassene en misschien kan ze jouw vriendin wat betere hulp bieden dan jij kan (door haar bv door te verwijzen naar iemand met meer kennis en vaardigheden).
Het is vervelend dat ze niet bij haar ouders terecht kan, omdat haar vader die uitspraken doet en ze haar coming-out niet goed hebben opgevat. Daarom is het juist belangrijk dat ze iemand heeft waarmee ze kan praten.
Het is geen ramp om je psycholoog niet te mogen. Dat heb ik vaak genoeg meegemaakt. Ze kan gewoon om een nieuwe vragen. Dit kun je haar vertellen en haar eventueel ook helpen dat te verwezenlijken. Ze kan bijvoorbeeld haar psycholoog een mailtje sturen om te zeggen dat ze geen klik voelt en of er iemand anders is die haar kan helpen. Dat is helemaal niet raar of erg om te doen!
Voel jezelf ook niet te rot, omdat je het gevoel (wellicht) hebt dat je haar niet kan helpen, want geloof me, je hebt haar al geholpen.
Gr. Pin
Ik vind allereerst dat je in eerste instantie gewoon goed hebt gereageerd op de situatie, ook door er hulp bij te halen, ook al pakte dat niet goed uit.
Zoals @MensPersoon zegt, is het belangrijk haar te laten weten dat je er voor haar bent. Jij bent geen psycholoog en het is niet jouw taak haar beter te maken. Vraag aan haar wat ze van jou nodig heeft en geef haar dat als ze er om vraagt (bv iemand om haar hart bij te luchten).
Het is misschien niet onverstandig je mentor er alsnog weer bij te halen. Ze blijft toch een volwassene en misschien kan ze jouw vriendin wat betere hulp bieden dan jij kan (door haar bv door te verwijzen naar iemand met meer kennis en vaardigheden).
Het is vervelend dat ze niet bij haar ouders terecht kan, omdat haar vader die uitspraken doet en ze haar coming-out niet goed hebben opgevat. Daarom is het juist belangrijk dat ze iemand heeft waarmee ze kan praten.
Het is geen ramp om je psycholoog niet te mogen. Dat heb ik vaak genoeg meegemaakt. Ze kan gewoon om een nieuwe vragen. Dit kun je haar vertellen en haar eventueel ook helpen dat te verwezenlijken. Ze kan bijvoorbeeld haar psycholoog een mailtje sturen om te zeggen dat ze geen klik voelt en of er iemand anders is die haar kan helpen. Dat is helemaal niet raar of erg om te doen!
Voel jezelf ook niet te rot, omdat je het gevoel (wellicht) hebt dat je haar niet kan helpen, want geloof me, je hebt haar al geholpen.
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
